Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

απολογητικόν υπόμνημα δόχτορος απαραδέχτου

Ήρθε και με βρήκε στο πολυτελές ξενοδοχείο των παρισίων όπου διέμενα μαζί με τους μπράβους και τα τσιράκια μου.  Κατέβηκα στο λόμπυ διότι εκείνος ήταν χονδρός και μαυριδερός και δεν τον χωρούσε στο ασανσέρ. 

Κύριε Ντόχτορ Απαράδεχτε,» μου λέει, «Επιτρέπεις να σε αποκαλώ Απαράδεχτο; Επιτρέπεις! Ήρθα ρε Απαράδεχτε ως φίλος, δια να σου πουλήσω ένα πορνογουέμπτσάιτ εις τιμήν εξευτελιστική. Καταστάσεις πέραν της δυνάμεώς μου, με αναγκάζουν να ξεφορτωθώ ένα εμπόρευμα τοσούτον πολύτιμο αλλά αφού είναι να το πάρεις εσύ, ούλο χαλάλιν σου»

Η άνεσή του στην Ελληνική γλώσσα με υποψίασε και σκέφτηκα να καλέσω το τμήμα των αλλοδαπώνε,  αλλά τα τσιράκια με είχαν προειδοποιήσει για κάτι φασαρίες κάποιων αγνώστων σε μια άγνωστη περιοχή των Ηλυσίων Πεδίων, και από τάκτ προς τας αρχάς του τόπου έκαμνα το μαλάκα.
Για ποιον με περάσατε κύριε;»  του πέταξα στα μούτρα. 
Μα…» πήγε να πει,
Σιωπή!» του είπα αυστηρά και τον έβαλα στη θέση του.

Όταν συνήλθε, προσπάθησε να με πείσει με κολπαζόρικα που κάνουν στις Ιντίες, όμως το ήθος μου ήτο μπετόν αρμέ.  Μου μίλησε για κέρδη αφορολόγητα, για γκόμενες, κότερα, εμπόριο όπλων, δημόσια εκπαίδευση, και άλλες μπίζνες. Κόντεψε να με κλονίσει όταν μου πρότεινε να ανοίξουμε χαμαιτυπείο στη Ταΐλάνδη,  εκεί όπου συχνάζουν κύριοι χονδροί και ματσωμένοι που αρέσκονται εις τα ξινά.  Όμως εγώ του έδειξα το κούτελο και του είπα,
Ξέρεις ρε τι είναι αυτό;  Αυτό ΡΕ, είναι ένα περήφανο καθαρό ελληνικό κούτελο!» και μου έριξα μία φάπα  πλλλλάφφΦ!
Τότε κι εκείνος άλλαξε πλεύση.
Έχετε ένα μπλογκάκι, δεν έχετε;», μου είπε με νόημα.
-«Μμμμ
Νννναί!» ψέλλισα φοβισμένος γιατί η αλήθεια είναι πως ένα μπλογκ το είχα όσο που νάναι.
«-
Εκεί υπάρχουν κάτι περίεργα άτομα που σχολιάζουν ασυστόλως αν με πχιάνεις δικέ μου. Σωστά;» μου πέταξε μ΄ ένα, βαθύτερο αυτή τη φορά, νόημα και μούκλεισε και το μάτι ο μπάσταρδος.
Μμμμππορεί!» τούπα τρομοκρατημένος.
Είναι και εις κατάσκοπος που σας στέλνει σχόλια αγαπητέ κύριε!  Δεν είναι
Αυτή η εναλλαγή από τον πληθυντικό στον ενικό με σκότωνε...
ΟΧΙ!» Είπα hesmenos απ το φόβο μου.  «Κατασκόποι δεν έχουμε
Και πχοιος είναι ο "σπάης" τότες;»  με ρώτησε καρφώνοντας τα φιδίσια μάτια του στα αντιστοίχως αμυγδαλωτά δικά μου.  
Το κίτρινο χρώμα των παρειών μου και οι ανασηκωμένοι πλούσιοι βόστρυχοι με πρόδωσαν. Μία μουσική του Skalkotas, ένα αλέγκρο -  μα νον τρόπο, μη φανταστείται -  έδινε ρυθμό στις σκέψεις μου.   Μόλις είχα αντιληφθεί πχοιος είναι η Σπάης. 
Αμέσως έκαμα μερικούς υπολογιζμούς, δέκα διαιρέσεις και μια αφαίρεση για την ακρίβεια, και κατάλαβα τι κρύβεται πίσω απ΄τον "μοναχικό πλην καβαλάρη", πχοιος είναι ο "αποτέτοιος", τι σημαίνει "άμπθα", πχοιου είδους φωτογραφίες βγάζει η "αυτή", τι κρύβεται πίσω απ΄ την "αλουμινόχαρτη", την "ακανόνιστη", τον "πακ(έτο)",  και πάνω απ΄ όλα απ΄ εκείνη τη γερμανίς με τον κωδικό "kleine wolke".
Το μυαλό μου άπλωσε στα γρήγορα μια μεγάλη μαύρη οθόνη και πρόβαλε φίλμ νουάρ.  Ένα στρατόπεδο τρομοκρατώνε στα βουνά του Κασσσσμίρρρρρ!  Η kleine wolke εκπαιδεύεται στα όπλα, o Σπάης παίρνει και δίνει πλεροφορίες, η Κοκό στην κουζίνα μαγειρεύει για τους συνωμότες, ο αποτέτοιος που το παίζει Βλάκας καθαρίζει φρέσκα εκρηχτικά φασολάκια, ο Μοναχικός Καβαλάρης εκπαιδεύει μια στρατιά καβαλαραίωνε, η Abttha στον ασύρματο στέλνει κωδιοποιημένα ποιήματα, η Αλουμινόχαρτη φτιάχνει μπόμπες μολότωφ και τις μισές τις πίνει, και εγώ είμαι ένας μαλάκας και μισός.  Το μπλογκ είναι άντρο τρομοκρατών και δεν έχω πάρει μυρωδιά.  Ο Πακ πακετάρει τα πυρομαχικά.  Ο Ακανόνιστη στην αφισοκόλληση κολλάει οχτάγωνες προκυρήξεις σε διαγώνιους τοίχους.    Η Καρυάτης έχει αναλάβει τον προσηλυτισμό και την κατήχηση νέων μελών.  Και ο Τομάζο, ο πχιο αδίσταχτος απ΄ όλους, σκοτώνει πετώντας στους αντιπάλους κείμενα βαρετά και σκωροφαγωμένα.   Κι’ εγώ  ο μάλαγκς, το πχιόνι των τρομοκρατώνε, ...  νομίζω πως είμαι βλόγκερ. 
 Ένα ζεστό υγρό τρέχει απ΄ τα πατζάκια μου.  Κάνω λογκίν στο συγνώμηνέσφαλα τελειά και λοιπά, πάω στο «περί πέους πόνημα», το μελετώ προσεκτικά και, ...  αποκλείοντας την περίπτωση να έχω έρθει σε οργασμό, αντιλαμβάνομαι ότι κατουρήθηκα πάνω μου.

Είναι πράγματι περίεργο ένας βλόγερ ενός βλογ, οθεοσνατοκάμει, σαν το «συγκνώμηνέσπαλα» - εδώ τα σκάτωσε στη προφορά ο χοντρός -  "να ρίχνει φάπες στον εαυτό του και να μιλά για καθαροκουτελίαση, κύριε Δόχτωρα.  Ή μήπως να σε λέω κύρ Τομάζο;»  Πριν λίγο με έλεγε απλώς Απαράδεχτο.  Τώρα κύριο.  Ήταν απεπάνω και το εκμεταλλευόταν ο μπάσταρδος.   
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά άρχισε να σιγοτραγουδά «
στο βιετνάμ πυρπλλαλαλαλα το ρύζι ... λαλαλα το ρύζι... στην σαϊγκόν λαλαλά να ζήσεις.... λαλαλαλαλα ΧΟ ΤΣΙ ΜΙΝ,  δε σουφτανε ο αγέρας για να ζήσεις...»

Τάξερε όλα το καθίκι.  Κάθε του λέξη ήταν μία πιστολιά.  Κάθε πρόταση ριπή πυροβόλου όπλου. Κάθε παράγραφος, ένας όλμος.  Κάθε κεφάλαιο και μια γενοκτονία … (ας μην συνεχίσω, θα σκοτώσω ολόκληρο πλανήτη και θα μείνω μόνος.)
Τώρα πχια είχα καταλάβει πχοιος ήμουν.  Ήμουν ένας  πτωχομαλάκας  βλόγερ, θύμα της διεθνούς  τρομοκρατίας, ευάλωτος στην μαφία της ιντερνετικής πορνολαγνείας.
Σκεφτόμουν το κάδρο μου στον πύργο των απογόνων, παραπεταμένο σ΄ ένα μπουντρούμι στο υπόγειο, να περνούν κάθε Παρασκευή βράδυ να με φτύνουν.  «Δωσίλογε!  Προδότη!  Συνεργάτη των τρομοκρατώνε! Μαστροπέ! Πρόστυχε! Ντροπή της οικογένειας!»  και φτουυυυύ!  Και να οι ροχάλες και να οι σίελοι.  Να χέσουν πάνω στον τάφο μου θα ήθελαν οι απόγονοι.  Ευτυχώς το κενοτάφιο του πύργου θα ήταν στον ακάλυπτο που θα ήταν κοινός με τον ακάλυπτο του αποπίσω πύργου και θα ντρεπόντουσαν, οι απόγονοι, να με χέσουν μπροστά στους διπλανούς.  Τους νεόπλουτους.  Μη χέσω!

Τολμάτε ακόμα να αρνείστε την πρότασή μου;»
Τολμούσα άραγες;  
«Βρε Χέστους απογόνους και τα σάλια στα κάδρα»  σκέφτηκα.  «Οι άγιοι λίγα τραβάνε που τους φιλάει η κάθε βρωμιάρα;  Ας με φτύνουν. Εδώ κινδυνεύει το τομάρι μου, τους απογόνους θα σκεφτώ?  Θα το πάρω το βρωμοτσάιτ, θα τα κονομήσω και θα παναζήσω στο νιου ορλίνς που τόχω μεράκι.»

Τον ρώτησα πόσα θέλει, μετά από σκληρό παζάρι τα βρήκαμε, αγόρασα το τσάιτ, του έδωσα τα  χρήματα, τον έστειλα στο διάλο να βρει τους ομοίους του και έτρεξα στα γρήγορα ναλλάξω τη διαθήκη μου. 

Ακούς εκεί!  Το κάδρο στο μπουντρούμι και να με φτύνουν κάθε Παρασκευή βράδυ!.
Βρε ουστ!  Στο σύλλογο για τις άστεγες πουτάνες θαταφήσω όλα, να πχιάσουν και τόπο.
 

«Έτσι έγιναν τα πράματα και μπλέχτηκα με το πορνοτσάϊτ κύριε Πρόεδρα και όχι όπως τα λέει των ηθώνε. Κι άμαν έσφαλα δηλαδής, τι να πώ;  Συγνώμην.»

19 σχόλια:

  1. Το πρόβλημα, όπως γνωρίζετε πολύ καλά αγαπητέ Δόχτωρα, Κύριε, Απαράδεχτε, Χο Τσι Μινχ, Αδίσταχτότερε των Αδιστάχτων, Παγώνη ή όποια άλλη ονομασία και προσφώνηση επιθυμείτε, δεν ήτο η ανάμιξή σας με τον εν λόγω χώρο φωτογράφισης και βινδεοσκόπησης ιδιωτικών σεξουαλικών δραστηριοτήτων, παρά το γεγονός ότι τα χαρτονομίσματα που παραδόσατε εις τον εκβιασθή σας ήτο παραχαραγμέναν, ήτοι "κάλπικα" εις την λαϊκήν ελλ.

    Θα ερευνήσωμεν τα κατάστιχα της Λέσχης μας φίλτατε κε Τομάζο, μπας και ευρεθεί κάποιος αητομάτης δικηγόρος να σας εβγάλει απ' αυτήν την δύσκολη τρύπα που πέσατε...

    Κουράγιον αγαπητέ και αν χρειασθείτε χρήματα δια να ξεμπλέξετε, καθώς και καπνά, καθαρά σώβρακα και φανέλες, μην διστάσετε να ζητήσετε απ' τα Ψυχοτέτοια να οργανώσουν μιαν φιλανθρωπική βραδιά dada ποίησης δια την ενίσχυση του καλλιτεχνικού παραχαρακτικού σας αγώνα (έχομεν και μιαν ενδιαφέρουσα πρόταση να σας κάνομεν.. όταν με το καλό ξεμπλέξετε περάστε από την Λέσχη να το συζητήσομεν).

    Σας ευχόμεθα καλό κουράγιον και δυνάμεις έως τα αποτελέσματα της δικαστική σας διαπλοκής,
    ψχττ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρωτον, πως το ξερατε οτι τις πινω?????

    Δευτερον και σοβαρον, εμεις οι φερομενοι ως τρομοκρατες θα ειμαστε διπλα σας γιατι ως γνωστον ενας απαραδεχτος δε φερνει την ανοιξη, πολλοι ομως φερνουν το καλοκαιρι. *κωδικοποιημενο μηνυμα*

    Αβε, σ.λ.ε τε σαλουτατ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συντρόφισα αποτέτχοια
    φχαριστώ δια την συμπαράστασιν εις τον αγώνα τον οποίο χρόνια τώρα αγωνίζομαι. επειδής όμως να ξεμβλέξω ταχαίως δεν το βλέπω, μήπως να περάσω απ΄τη λέσχη νωρίτερον; έτσι να πιουμε μιαν ρακί βρε αδερφέ! (ο ντανταϊσμός υπήρξε ανέκαθεν το μεράκι μου)
    κάτω οι πουαντιγιστές, ντεγκά άει χέσου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @σάνιτι

    η αποκωδικοποίησις του μηνύματος μου έφαγε 4 ώρες 45 λεπτά και 69 δεύτερα.
    τώρα όμως τόχω!
    φχαριστώ συντρόφισα
    μου δίνεις κουράγιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @απατεώνες
    μπενβενούτο και στα μούτρα σας.
    η προφορά σας κάτι μου θυμίζει
    μήπως έχουμε συναντηθεί εις παρισσίους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @μοναχικός πλην καβαλάρης
    τους εθελοντές τους έχει αναλάβει η καρυάτις

    καλό σουκού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βεβαίως και να περάσετε νωρίτερα αγαπητέ, να τα κοπανήσουμε (ώστε καταφέρατε να πληρώσετε την εγγύηση). Βάλαμε και μουσική για να ψυχαγωγούμε τα μέλη μας.

    'σπέρες!
    ψχττ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τοκ, τοκ να μπω;;;

    Πρώτη φορά στο σπίτι σας και έρχομαι και με άδεια χέρια.

    Επιφυλάσσομαι.
    Α, και Δρ μου, παρότι έγω κάνω παρέα μόνο με συχωριανους αμέμπτου ηθικής, που δεν έχουν μπλεξίματα με την δικαιοσύνη, για την περίπτωση σας θα κάνω μια εξαίρεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. dr.aparadekte,πού να σε πρωτοβρώ,πού να σε πρωτοσυναντήσω,ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΕ;Πώς τα προλαβαίνεις όλα τα μπλόγκια σου;Εγώ ένα εχω και δεν το κουμαντάρω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απααπά και κρατούσα τη μαγειρική μου ιδιότης κρυφόν! Καλά, για το βράδυ έχει σουτζουκάκια βαριά βαριά και μια τυρόπιτα...να γλύφετε τις αμασχάλες σας και τα δάχτυλα των ποδιών!

    Η διαθήκη σωστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το κουραγιο που σας εδωσα μου το δανειζεται λιγο πισω που το χρειαζομαι κομματι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ψυχοτέτοια
    ...τους έδωκα μια πλαστή επιταγή, και έφυγα

    @κατερίνα
    περάστε
    ... είμαι αθώος (κατά βάθος)

    @βαντ
    ... δε τα προλαβαίνω. καλως ήλθες

    @κοκό
    κράτα μου μια μερίδα σουτζουκάκια (αν έχεις και λίγο τσίλι θα με υποχρεώσεις. το πιπέρι δε μου φτάνει πχια.)

    @σάνιτι
    κουράγιο σάνιτι
    σουρεάλ είναι
    θα περάσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτός ο Σπάης που λέτε μήπως ήτο των Spice Girls κανένας μανατζαραίος; Διότις συγγένειαν άλλην ουδεμίαν έχουμε, αν με εννοείτε.

    (αν βέβαια θέλετε να έχουμε, με μια μικρή επιβάρυνσις το κανονίζουμε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ήρεμα, ήρεμα, δεν είμαι τρομοκράτης.
    ήρεμα, ήρεμα, είμαι τι θύμα μιας αγάπης.*


    (εντάξει, θα το πω, είμαι μια άστεγη πουτάνα με το ψευδώνυμο ο αποτέτοιος. πότε σκοπεύετε να τα τινάξετε για να υπολογίζω την κληρονομιά;)

    (*αλησμόνητο άσμα των ζιγκ ζαγκ.
    ω! οι ευτυχισμένες μέρες!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Που είναι το δικαστήριο που έχω έτοιμα τα συντρόφια, να οργανώσουμε μία διαμαρτυρία....
    (θα καλέσουμε και τους γυμνούς ποδηλάτες...χαχαχαχαχαχα)

    http://magicasland.com/gimni-podilates-stin-tsimiski/2008/06/27χ

    Υ.Γ. Στείλε καμία φωτό... με βλέμμα απορίας και αθωότητας...να την τυπώσουμε στις αφίσες...
    Αν δεν είναι αυτό δυνατόν... στείλε μία μακρυνή γυμνή.... (να πορωθούν οι ποδηλάτες)

    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @spy
    μμμμ
    δεντοκαναεγώκυρία, δεντοκαναγώ
    πφφφ δικαιολογίες

    @αποτέτχοιος
    οκ! σ΄ έβαλα στην κληρονομιά.
    για πες μου όμως, πουτάνα πως έγινες; επειδη ήσουν το θύμα μιας αγάπης;

    @ακανόνιστη
    επιτέλους και μια δημιουργική πρόταση

    αυτό με το μακρυνή όμως δε το κατάλαβα
    υπάρχει κάπχοιο πονοούμενο;
    δηλαδή τόσο χάλια πιστεύετε πως είμαι που χρειάζεται από μακρυά κι αλάργα;
    χεχεχε!
    τον πορνόπαπο (κόμιξ) το γνωρίζετε; κάπως ετσι είμαι... χεχεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. το πρόβλημα με τα κωδικοποιημένα είναι πολύ σοβαρό.
    γι'αυτό δεν πρόλαβα μέχρι τούδε να σας διαβάσω, ντόχτορ μου, διότι μου λήγανε κάθε φορά οι κωδικοί και βρωμάγανε τα ποιήματα στο διαδίκτυο, και φτου κι απ΄την αρχή. είναι δύσκολη η θέσις μου, όπως ξέρετε...
    από την αμηχανία δε, γέλαγα σα χάχας τώρα που σας διάβαζα, γιατί είχα και ενοχές που δεν το καταφέρνω...
    αν μου εξασφαλίζατε και μένα το μέλλον μου, στο ευαγέστατο ίδρυμα που ετοιμάζετε, θα μπορούσα, νιώθοντας την ασφάλεια πάνω απ'το κεφάλι μου, να αρχίσω πάλι να ξαναγράφω κωδικοποιημένα και μη ληγμένα ποιήματα, και να τα σερβίρω σαλάτα μαζί με τα εδέσματα της κοκό.
    πρέπει να προσκομίσω χαρτιά για να θεωρηθώ π.π. και να χαρώ του ιδρύματος που ετοιμάζετε, ή μήπως θέλετε αντί εγγράφων, φωτογραφίες ως αθώα συνεισφορά στο καινούργιο σας σάιτ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χωρίς αιδώ, πες το εδώ!