Καθόταν με τις ώρες σ΄ ένα παγκάκι και παρατηρούσε τα κύματα που σ΄ατέλειωτο ήταν τσακωμό με της παραλίας τα βράχια.
Και πέρασαν τα χρόνια και θαύμαζε τα κύματα που' ταν στη μέση του πελάγους ... κι είχαν μπρος τους μεγάλη να διανύσουν απόσταση μέχρι στη στεριά να φτάσουν.
Και φύγαν κι΄ άλλα χρόνια και μαγευόταν απ΄ τα κύματα στη γραμμή του ορίζοντα που ορατά δεν ήταν ... μα υπήρχαν.
Κι΄ έγινε το μέλλον παρελθόν και τώρα πια, με δυσκολία καταφέρνει να φτάσει στο αγαπημένο του παγκάκι, της θάλασσας για ν΄ αγναντέψει τα κύματα.
Και βλέπει ξάφνου μία μέρα, .... τη θάλασσα δίχως, τα κύματα, να του την κρύβουν.
Και δεν τον νοιάζει για τα χρόνια που σε κύματα εξόδεψε, που μόνο στο τέλος τη θάλασσα πρωτόδε και τα λόγια της πρωτάκουσε ...
... γιατί ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που τη θάλασσα την είδε ....
πόσο γλυκός γίνεσαι όταν το θες! τι όμορφη, τι ανθρώπινη τούτη η ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αν έχεις μπορέσει να "δεις" την θάλασσα, να μετρήσεις τα χρόνια σου σε κύματα, να γευτείς την αρμύρα της και να ακούσεις το τραγούδι της,
ΑπάντησηΔιαγραφήτότε στο ταξίδι της ζωής σου, είδες και γνώρισες πολλά.Και τότε πια, δεν κόπτεσαι αν δεν μπορείς να την δεις γιατί σου την "κρύβουν",γιατί κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σου την κρύψει
Γιατί τότε έχεις πια γίνει ένα με αυτήν. Εσύ είσαι το κύμα της, εσύ το απέραντο γαλάζιο της, εσύ το τραγούδι και τα παραμύθια της για νεράιδες και γοργόνες.
Α τσα και ποιητική διάθεση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεύω τη θάλασσα, αν κάποτε την στερηθώ...ίσως να έχω πεθάνει ψυχικά.
Οταν η θαλασσα δεν θα υπαρχει πια, για να τη βλεπουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ καιρο προτητερα!!
Δεν θα υπαρχουν ματια, για να κοιτανε..
τα στερνά νικούν τα πρώτα ε;
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Εσυ κλαις τον άνθρωπο που πρόλαβε την είδε, την συναναστράφηκε,την φλερτάρισε, την αγάπησε, την φοβήθηκε,την γεύτηκε,την Έζησε!...και δεν κλαις τον άμοιρο νέο που θα την μάθει σαν θρύλο? Αυτόν να κλαίμε παρέα όλοι μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα κείμενά σου, ντόκτορα, γεμάτα παραβολικές έννοιες τα λατρεύω..!
Μεταφορικά και ουσιαστικά την είδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν γυναίκα καπετάνιου μέτρησα τα κύματα..
Σαν άνθρωπος με εμπόδισαν να την δω αλλά για κακή τους τύχη την είχα μέσα μου..
Τρυφερός ο ντόκτορ...
Καλημέρα!
πες τι να σου πω;
ΑπάντησηΔιαγραφήδυσκολεύομαι ξέρεις
και για πολλούς λόγους
τον εξής ένα
του καθενός η ματιά είναι ξεχωριστή κι αυτά που διαβάζει αλλιώτικα
και ποια είμαι εγώ που θα σου πω για τούτο ή για κείνο
αφού στο ίδιο καζάνι βράζουμε με μόνη διαφορά τα παραπάνω μου τα χρόνια;
ύστερα
σου έχω πια εμπιστοσύνη
πως όσο γράφεις τόσο θα αφαιρείς τα περιττά, τις πιασάρικες λέξεις κράχτες και θ' αφήνεις την αλήθεια-ομορφιά γυμνή ελεύθερη
και πάλι πολλά είπα
(το χουνε παιδί μου οι γυναίκες)
πολλά και επί της ουσίας τίποτα κι ας ήθελα μόνο να πω για τον πίνακα που είδα
μ' έναν άνθρωπο και μια θάλασσα που γέμιζε μιαν ερημιά
καλημέρα δόκτορά μου
Μου άρεσε πολύ αυτό που διάβασα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι σαν ταξίδεμα όση ώρα ήμουν μέσα στις γραμμές του!
Καλώς σε βρίσκω κι’ εδώ Δόκτωρα!
Μαγικό........
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))))
@φλεγόμενος
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ......
@μπιμπι
... με τη θάλασσα, έτσι έχουν τα πράγματα. όπως τα λες. ίσως να είναι έτσι και με τις μεγάλες αλήθειες.... νάναι κρυμένες από λογής κύματα ή άλλους εντυπωσιασμούς που μας αποσπούν την προσοχή...
@κούλα
ποιητική διάθεση; μουά; αρνούμαι την κατηγορία. μάρτυς μου ο αμερικλάνος....
@μαχαίρης
ναι μαχαίρη μου. έτσι είναι... αν πεθάνει η θάλασσα θα πεθάνουμε όλοι... όμως σκέψου πόσες "θάλασσες" υπάρχουν γύρω μας... που αν πεθάνουν θα έχουμε πεθάνει πρώτοι ....
@μέγκι
χεχε.... αυτό μου άρεσε. ώστε τα στερνά νικούν τα πρώτα;... δηλαδή έχω ακόμα ελπίδα να νικήσω τους πιτσιρικάδες; νάσαι καλά μέγκι!
@κάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήκάρι μου, καθόλου δεν τον κλαίω τον άνθρωπο αυτόν.
τον ζηλεύω μόνο.
α ναι, ... νάσαι καλά για τα καλά σου λόγια....
@σούπερ γιαγιά αντιγόνη
αντιγόνη μου, εσύ κι΄ αν την έχεις δει τη θάλασσα... διάβασα τις τελευταίες σου αναρτήσεις και ξέρω....
Πέρασα για ένα "γεια". Δεν έχω κάτι άλλο να πω... Έτσι κι αλλιώς πάνε χρόνια τώρα που δυσκολεύομαι να δω τη θάλασσα, τα κύμματα και άλλα πολλά...
ΑπάντησηΔιαγραφή@μεριλ
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε λοιπόν...
ήρθε η ώρα να σε επιπλήξω εγώ.
σειρά μου ήταν...
άκους εκεί να υποτιμάει την ηλικία μου και να νομίζει πως έχει παραπάνω από μένα χρόνια....
μέριλ μου, σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια μα πάνω απ΄ όλα για τις συμβουλές (που χωρίς να θες σου ξέφυγαν ... και αληθινά εκτιμώ)
@nameliart
καλώς μου ήλθες λοιπόν. κι΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
@κεκανονισμένα ατημέλητη
που χάθηκες εσύ;
γουέλκαμ μπακ...
@αθηνα
ΑπάντησηΔιαγραφήλίγο το έχεις το γεια; κάτσε λοιπόν να τα πούμε...
αν δυσκολεύεσαι να δεις τι θάλασσα επειδή όπου θάλασσα έβαλες τη λέξη "αισιοδοξία", είμαι αναγκασμένος να σε μαλώσω...
το λέει και η αγαπημένη σου (και αγαπημένη μου φυσικά) κική δημουλά
το ποίημά της με το οποίο στόλισες το μπλογκ σου είναι μια μπουνιά στα μούτρα του αδιέξοδου. κλωτσιά στα οπίσθια της απόγνωσης...
τα κακά, τα ξορκίζει με χιουμορ και ευαισθησία η κική...
εμείς τι κάνουμε;
αυτά και με συγχωρείς για την πολυλογια, μα ... οικοδεσπότης και απαράδεΧτος είμαι, ότι θέλω κάνω...
Οφου, πολυλογία! Εγώ καλέ απλώς περνάω μια περίεργη ώρα, όπως κάθε σούρουπο της κάθε Κυριακής. Δευτέρα πρωί μου περνάει. Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. Δες με τώρα... Χαμογελάω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι που λες... σοβαρή και τρυφερή ανάρτηση είδα, σοβαρά σχόλια είδα, σοβαρές απαντήσεις είδα... και ήρθα να ρίξω το επίπεδο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα. Θυμωμένη είμαι, ό,τι θέλω κάνω!
Θάαααααλασσααα, πικροθάαααααλασσααα
γιατίιιιιι να σ'αγαπήηηηησωωωωω!!!!
Τραγουδώ λέμε... και μη γελάς!! Προσπαθώ να διώξω κάτι εναπομείνασες κατσαρίδες.
Ως άλλος Σεβαχ Θαλασσινός που την είδε και την έφαγε με το κουτάλι...
Πολίτης του κόσμου εν πλω
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο Γκούγκλης αποτρελάθηκε πια
ΑπάντησηΔιαγραφή!!!
Δημοσιεύω σχόλιο και βγαίνει σε αντίτυπα σήμερα!!!!!!
χα χα
Θα την ξαναδει...
ΑπάντησηΔιαγραφήdin
Ποιο ειναι το ηθικο διδαγμα αυτου του ποστ;
ΑπάντησηΔιαγραφήTravis - The sea
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=pBGVxBDgTpc
την θάλασσα πρεπει να την έχεις μεσα σου Δρρ..και αν δεν καταφέρεις στη ζωή σου να δεις..να ακούσεις τον φλοίσβο των κυμάτων της,σε τρικυμίες..σε γαλήνιες ακτές..τότε μια ζωή θα παλεύεις με σκιές..και το ακατεργαστο (του βράχου μέσα σου) δεν θα λαξευτεί ποτέ για να λειαίνουν οι μορφές αισθημάτων ή και παθών..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες!!(με ταξίδεψες ευχάριστα σε θάλλασες....)
Είναι ωραίο να τη βλέπεις, αλλά ακόμα καλύτερο να έχεις τη δύναμη να την αναζητάς συνεχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλημέρες Ντρου
@αθηνα
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ λοιπόν,... δευτέρα πρώι. τώρα χαμογελάς, σου χαμογελώ και γω
@δήμητρα
οι εναπομείνασες κατσαρίδες (bugs) φταίνε για όλα... δήμητρααααα,... καλή και όμορφη μέρα νάχεις
@ντιν και νταν
φυσικά και θα την ξαναδεί. διαφορετικά.... σαν τον ζορμπά
@ανήσυχος
δεν υπάρχει ηθικό δίδαγμα φίλε μου. μόνο μια εικόνα. η εικόνα το ανθρώπου που ενώ νομίζει πως κάτι τις το ξέρει καλά,...ξαφνικά τον ανακαλύπτει και πάλι λες και είναι η πρώτη φορά...
@διαχρονική λασπίτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήάτσα (που θάλεγε και η κούλα), πας να με ψυχαναλύσεις;!!!!! ακατέργαστους και κατεργασμένους βράχους του υποσυνείδητου στον δόχτωρα;
χεχεχε,.... άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου....
@νεφέλω
και αυτό σωστό. το ταξίδι έχει σημασία. την ιθάκη μπορεί και να την έβρεις φτωχική....
άλλωστε, τις "θάλασσες" της ζωής μας πρέπει να τις ανακαλύψουμε πολλές φορές... και κάθε φορά ένα πέπλο πιο κοντά θα είμαστε.....
A μπα..λίγο απ'την δική μου θάλλασσα σου έδωσα σε κύματα ονειροπολήσεων στιγμής γενομένης,από απαράδεΧτου ρήσεις..ΑΤΣΑ (που θα έλεγε και η Κουλίτα μας)χιχι!
ΑπάντησηΔιαγραφήδόκτορά μου δεν σε παίρνει να τα βάλεις με τα χρόνια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμα την αλήθεια σου λέω
δεν σε παίρνει!
@διαχρονική και πάει και στοίχημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήάτσα! πας να μου τα γυρίσεις τωρα....
έχε χάρη που σου χω μια συμπάθεια όσο που νάναι...
χεχεχε
@μεριλ
αγαπητή μέριλ ο χρόνος είναι σχετικός....
έχω την πεποίθηση πως μετά τα 30 είμαστε όλοι συνομήλικοι μέχρι τελικής πτώσεως.... (οι επι μέρους πτώσεις λαμβάνονται υπ΄ όψιν μόνο για τους άνδρες,.... δυστυχώς)
ο.κ.μετά 30 χρόνια σε προσκαλώ για μια παρτίδα τάβλι μέχρι....τελικής πτώσεως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, μου αρέσει όταν γράφεις κάτι όμορφο και μπορώ να τα καταλαβαίνω όλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ, αν δεν έχω τα κύματα στα πόδια μου... κάτι δεν πάει καλά!
Φιλάκια πολλά.
Θαλασσα μεν,αλλά εξερχονται εκ των εγκάτων της δυο παλούκια,νααααα!Μετά συγχωρήσεως:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήη εικόνα το ανθρώπου που ενώ νομίζει πως κάτι τις το ξέρει καλά,...ξαφνικά τον ανακαλύπτει και πάλι λες και είναι η πρώτη φορά...
ΑπάντησηΔιαγραφήti ennoeis? den katalaba.
su arese to tragoudi ton travis?
Μου θύμησες τη νουβέλα του Hemingway 'ο γέρος και η θάλασσα', Δρ. ΑπαράδεΧτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία θύμηση... σ' ευχαριστώ!