... και σαν τον ρώταγε, όπως φαινόταν άλλωστε αναμενόμενο, που ξόδεψε το χρόνο του, εκείνος ξεστόμιζε κάποιο φτηνό παραμύθι από κείνα που όλοι λένε και κανείς, ούτε οι ίδιοι οι όλοι, δεν πιστεύουν.
Και γνώριζε καλά που είχε τον χρόνο του ξοδέψει και την πόναγε μα δεν την ένοιαζε διόλου. Μήπως και η ίδια κάπως έτσι δε χαράμιζε το δικό της;
Μα η αμηχανία του, διασκέδαζε τη δική της αμηχανία και η προθυμία του να πει ένα κάποιο παραμύθι γλύκαινε κάπως τις τύψεις που ίδια ένιωθε και για τους δυο τους ...
Ε ναι λοιπόν! Αυτή η έλλειψη ταλέντου στο να λέει παραμύθια κι΄ αυτή του η εμμονή να τα λέει δίχως να ζητά αντίδωρο, πολύ την διασκέδαζε...
Κι ήταν η ερώτησή της ένα παραμύθι κι΄ αυτή. Ένα παραμύθι δίχως αιτία ...
δίχως αιτία λες;
ΑπάντησηΔιαγραφήμα εγώ λέω κάτι, κάποια μικρή, έστω, αιτία θα υπήρχε...
αλλιώς σιωπή αντί για παραμύθι...
καλό μας ξημέρωμα!
λοιπόν και μένα μ' αρέσουνε όσα γίνονται/δίδονται δίχως αιτία(φανερή)
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ένα παραμύθι είναι ό,τι πεις...
καλώς ξαναβρεθήκαμε δόχτωρά μου...
@Λύχνος
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνη αιτία για πολλά παραμύθια αυτού του είδους είναι η ανταλγική εκείνη αντίδραση που θέλει να αποφύγει την επαφή με την αλήθεια...
Καλή σου μέρα κι΄ όμορφη
@Μέριλ
καλώς σας ξαναβρήκα λοιπόν.
και πράγματι,.... ένα παραμύθι είναι ότι πεις!
Νάσαι πάντα καλά!