Επανάσταση

Εδώ βλέπουμε κάποιον κάπου, να βάζει τα παπούτσια του. Αυτός εδώ, είναι ένας άλλος που ξυπνά τρομαγμένος απ΄ τον εξωγήινο ήχο του φτηνού ρολογιού στο κομοδίνο. Λίγο πιο πέρα, ο ίδιος – ή κάποιος άλλος, ... δεν έχει σημασία - μπαίνει καθυστερημένος στο τραίνο. Τρεις μοναχικοί εκείνοι, διαβάζουν εφημερίδα καθισμένοι στις άβολες πολυθρόνες του καφενείου της πλατείας. Οι μανάδες φτιάχνουν πρωινό στα μίζερα παιδιά τους και οι κουλουρτζήδες ορκίζονται τη φρεσκάδα του εμπορεύματός τους. Κάτω απ΄ την σκάλα του μετρό, δύο αλήτες γυρίζουν πλευρά και συνεχίζουν τον ύπνο τους, ενοχλημένοι απ΄ τους θορύβους των νοικοκυραίων.

Η πόλη ξυπνά αδιάφορη και ασυντόνιστη σαν καθεμέρα....

Ένας μεθυσμένος, κατάλοιπο της νύχτας είναι, δε σκιάζεται το φως και στέκεται να κοιτάζει τον ήλιο που ψηλώνει πίσω απ΄ τα βάρβαρα κτίρια με εκνευριστικά αργή και αλαζονικά σίγουρη κίνηση. Το φεγγάρι, αδιάφθορο ίσως, μα λειψό, δεν παραλείπει να τον χλευάσει. Καρφωμένο δίπλα σε σκόρπια σύννεφα, αρνείται να παραχωρήσει την θέση του στον πορφυρό εραστή. Και τον περιφρονεί ξαπλωμένο, ... μα αδιάθετο. Σε λίγο τα σύννεφα - μια στάλα υδρατμοί σπρωγμένοι από ξένη δύναμη είναι - κρύβουν το αιώνια θηλυκό φεγγάρι απ΄ τα μάτια του μεθυσμένου κι΄ εκείνος με φιλοσοφική διάθεση, κλωτσά το τενεκεδάκι που βρέθηκε στο δρόμο του και συνεχίζει να μπερδεύει την κατεύθυνση των άσκοπων βημάτων του.

Εδώ, ή ίσως λίγο πιο κάτω, μια παρέα περιστέρια ερωτοτροπεί και γεμίζει περιττώματα την πλατεία που σιγά σιγά γεμίζει κομπάρσους.

Και την πρέπουσα στιγμή ακριβώς, οι κομπάρσοι επιτελούν το καθήκον τους. Συντονίζονται και διώχνουν τα περιστέρια. Και κρύβουν τον ήλιο πίσω από τα πέπλα της συννεφιάς τους.

Και σύντομα επιτυγχάνουν πλήρη καταχνιά.

Και όλοι μαζί ξεκινούν την συντονισμένη πορεία προς την ίδια, την αρμοδίως υποδειχθείσα, κατεύθυνση. Μαζί τους και ο μεθυσμένος. Και οι αλήτες. Και οι μανάδες με τα παιδιά τους. Και οι μοναχικοί του καφενείου μαζί με τους κουλουρτζήδες. Συντονισμένοι και ευπειθείς, στην ίδια κατεύθυνση αφήνονται ...

Εκεί, ή ίσως λίγο πιο κοντά, δίχως να να ερωτοτροπούν μα συντονισμένοι πλήρως με την αρμόδια πορεία, εκτελούν το καθήκον της παραγωγής περιττωμάτων κάποιοι άλλοι. Είναι κι΄ αυτοί κομπάρσοι, ντυμένοι δάσκαλοι, καθοδηγητές και δικαστές. Και επιβάλλουν εις αλλήλους δόγματα και διατάγματα.

Μακριά απ΄ την πλατεία, αλλά μέσα της, βασίλισσες κρυμμένες σε πλουμιστά κοστούμια, περιτριγυρίζονται από κηφήνες. Και διατάσσουν την των κομπάρσων πορεία, όπως την δική τους διέταξαν μελισσοκόμοι, κι΄ όπως την εκείνων διατάξαν άλλοι.

Ξάφνου ένας κομπάρσος, ένας μόνον, κινείται αναρμοδίως.

Αντίθετα στο ρεύμα.

Ασυντόνιστα και αρμονικά.