would you like a free coffee?

άσχετο αλλά μόλις παρατήρησα πως ουδεμία ανάρτηση βαραίνει την συνείδησή μου από το 2013 μέχρι σήμερα.

είμαι απαράδεκτα καθαρός εδώ και 3 χρόνια!

επειδή όμως η απεξάρτηση από ανάρτηση είναι πράγμα δύσκολο, 

μούσα μοι ένεπε μαλακίαν τινά

μπας και συγγράψω αρκετά

καιταλοιπά καιταλοιπά

μα η μούσα αγρόν ηγόραζε....

και για να την εκδικηθώ θα σου διηγηθώ μιαν ιστορία πραγματική, πρόσφατη και ταξιδιάρικη

πρωί πρωί κατά τις έξι πριν ξημερώσει,  κάθομαι σε γραφικό καφενεδάκι του Vancouver.  

φυσικά, μια και μιλάμε για Vancouver όπου γραφικό καφενεδάκι βλέπε Tim Hortons και όχι Starbucks που πήγε το αμερικανόφιλο μυαλό σου.

τα υδροπλάνα έχουν ξεκινήσει απογειώσεις για Victoria island, οι φιλότιμοι επαίτες έχουν επανέλθει στην εργασία τους καγώ ξορκίζω εξήντα λεπτά υγιεινού τζόκινγκ υπό βροχή σε ένα γκρικ στάιλ γιαούρτι με δημητριακά και μέλι.  

γκρικ στάιλ και στα μούτρα σας αλήτες,  αλλά δεν φταίτε εσείς.  τα κωθώνια στην ελλάδα που δεν πουλάνε σαμπάνια κονιάκ και μαπλ σίροπ φτιαγμένα στην αγία βαρβάρα φταίνε. 

και καθώς  φιλοσοφώ δίχως να ανάψω τσιγάρο που απαγορεύεται, με πλησιάζει εντυπωσιακή ξανθιά ετών όχι πάνω από τριάκοντα και τρία, μου χαμογελά χωρίς την συγκατάθεσή μου και χωρίς νόημα και με ρωτάει,

would you like a free coffee?

όπα! μας την πέσανε. 

οι ιδέες τρέχουν να ξεπεράσει η μία την άλλη.

... γουστάρει μεσήλικες το χαϊβάνι,

... η φάτσα σου είναι για λύπηση και σε σπλαχνίστηκε το κοριτσάκι,

... μεγάλε, περνάει ακόμα η μπογιά σου,

... ρε ηλίθιε, αξύριστος και βρεγμένος όπως είσαι, σε πέρασε για ζητιάνο,

... τι τα θες, άμα δει μαύρη τρίχα η ξανθιά,..σεληνιάζεται

...να δεις που την έστειλαν για προμόσιον από το απέναντι στάρμπαξ που είναι άδειο,

....

και ενώ ο αγώνας καλών ιδεών συνεχίζεται χωρίς νικητή, χαμογελάω στην χρυσομαλλούσα και της λέω με τέλεια βρετανική προφορά, 

thank you

εκείνη παρατάει τον καφέ στο τραπέζι και εξαφανίζεται κουνώντας την καλλίπυγο κορμοστασιά της με σεμνότητα και σεξαπήλ συγχρόνως, λες και ήταν σαμπουάν δύο σε ένα

το μυστήριο λύθηκε όταν αποφάσισα να βάλω μία ζαχαρίνη στον καφέ και να απομακρυνθώ εφτάμιση μέτρα από το κτίριο για τσιγάρο.

"κατεβάστε το app στο κινητό σας, παραγγείλτε τον καφέ σας μέσω ιντερνετ, ελάτε να τον παραλάβετε χωρίς να περιμένετε στην ουρά και σας κερνάμε ένα free coffee!" (ελεύθερη μετάφραση από την καναδική γλώσσα την οποία παρεμπιπτόντως ομιλώ απταίστως και αναφανδόν)

κρίμα ήταν να πετάξει το free coffee  σκέφτηκε η πονετική κοπέλα και το προσέφερε στο πρώτο ρεμάλι που βρήκε μπροστά της...

τέτοιες συνταρακτικές περιπέτειες σπιλώνουν τον χρόνο μου 

όπερ

που να βρεθεί χρόνος να γράψω αριστουργήματα?

με καταλαβαίνεις δεν με καταλαβαίνεις?

άντε να βάλω και μια φωτογραφία απαράδεχτης βιτρίνας έτσι για να διασκεδάσωμεν βρε αδερφέ