περί παρθενογένεσης, στην Θεογονία

Στην βικιπαίδεια κάποιος γράφει, και εγώ διαβάζω νομίζοντας πως ανασύρω γνώση, ότι στην φύση η παρθενογένεση εμφανίζεται σε φυτά και σε ζώα αμφίβια, σε ερπετά, σε ψύλλους του νερού, σε αφίδες κλπ., πάντοτε όμως σε άτομα γένους θηλυκού. 
Πράγμα που αποδεικνύει την ανωτερότητα της γυναίκας έναντι του άνδρα. Αυτό όμως είναι δικό μου συμπέρασμα και δεν το αντέγραψα από την διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια.
Ακόμα και στα παρά φύσιν καταστήματα που πωλούν εξ αποκαλύψεως γνώση και μετά θάνατον ζωή, οι παρθενογενέσεις είναι ίδιον του γυναικείου φύλλου

ἐκ Χάεος δ᾽ Ἔρεβός τε μέλαινά τε Νὺξ ἐγένοντο·

.......

Γαῖα δέ τοι πρῶτον μὲν ἐγείνατο ἶσον ἑωυτῇ

Οὐρανὸν ἀστερόενθ᾽, ἵνα μιν περὶ πάντα καλύπτοι,

.....

ἐκ δ᾽ ἔβη αἰδοίη καλὴ θεός, ἀμφὶ δὲ ποίη

ποσσὶν ὕπο ῥαδινοῖσιν ἀέξετο· τὴν δ᾽ Ἀφροδίτην

Ενώ στην Θεογονία παρθένο-γεννούν άπαντα: αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα. Ο Ουρανός, η Γαία, το Χάος και λοιπά..

Βέβαια το ότι αποδίδω φύλο ή ακόμα και ουδετερότητα σε σύμβολα όπως εκείνα του Χάους και του Ουρανού της Θεογονίας είναι απαράδεΧτο. Τα σύμβολα έχουν ιδιότητες που προσομοιάζουν τον φαλλό ή την μήτρα, το αρσενικό ή το θηλυκό, αυτό που εκπέμπει και αυτό που λαμβάνει, αλλά όχι φύλο. Όμως η ιδέα της παρθενογένεσης από όντα που δεν είναι θηλυκά με ενθουσιάζει. Αποτελεί μια μικρή νίκη για το άρεν φλλο μου...

Και σε αντίθεση με τις αχειροποίητες γραφές, η Θεογονία δεν παρουσιάζει κρίνους, αγγέλους κυρίου και άλλα φαλλικά σύμβολα. Εδώ οι παρθενογενέσεις είναι γνήσια συμβολικές και τιμίως αλληγορικές. Και οπωσδήποτε λιγότερο πορνογραφικές από εκείνες που καταγράφονται στις «γραφές» κατά τις οποίες οι παρθένες «ευαγγελίζονται»…

Αναπόφευκτα θυμάμαι πως η άμωμος σύλληψη ή α-σεξουαλική γέννηση ή παρθενογένεση, έχει κατά καιρούς αποδοθεί και σε θνητούς όπως: Αλέξανδρος (ο ενδεχομένως Μέγας), Αύγουστος (ουχί ο μήνας αλλά ο «ως μη εταίρου προσφερομένου» αυτοκράτορας), Νώε (ναυπηγός νομίζω ήταν), Μίθρας (κάτι σαν τον Χριστό σε πρώτη γραφή), Χριστός (εξελιγμένη έκδοση του Μίθρα) κλπ. Βεβαίως ο Κρίσνα και ο Ζαρατούστρα πολύ θα είχαν πληγωθεί αν θνητός ή έστω και αθάνατος ανήρ διεκδικούσε την πατρότητά τους. Οπότε κατατάσσονται και αυτοί στους παρθένο-γεννημένους.

Επιπλέον, κάθε ανατολίτης που σέβεται τον εαυτό του θεωρεί την μάνα του παρθένα και κάθε ανατολίτισσα που σέβεται την παράδοση θεωρεί τον κανακάρη της θεό. Οπότε ο χορός των παρθενογενέσεων συνεχίζεται…

Σημείωση: Να μην παραλείψω να θυμηθώ και τον θρυλικό Ιουστίνο, τον μάρτυρα. Εκείνον που δήλωσε, μετά παρρησίας υποθέτω, πως «όλες οι προ χριστού παρθενογενέσεις είναι έργο του διαβόλου που γνώριζε τον ερχομό του χριστού και θέλησε να τον μιάσει.» Μάντης ο διάολος!