πορνό-διάλογος

Θέμα Συμπτώσεων

(παρακαλούνται οι που με έχουν σε υπόληψη, να μη το διαβάσουν διότι θα χάσουν πάσαν ιδέα)

Στο 'πα Μελπωμένη μου, εάν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι διαβολικές συμπτώσεις τίποτα δε θα είχε συμβεί.

Εάν ο Χαράλαμπος δεν έλειπε κι΄ εκείνo το - όπως όλες τις Τετάρτες - απόγευμα δε θα είχα δεχτεί να πάω.  Και να δεχόμουν, αν ο Χαράλαμπος μου ερχόταν ξαφνικά σπίτι, ... δε θα πήγαινα.  Σου λέω πως ήταν θέμα συμπτώσεων βρε αγάπη μου.   Το ξέρεις άλλωστε πως από πάντα μου, ήμουνα συνεσταλμένη ήμουνα. 

Πρόσεξε καλά τις συμπτώσεις και θα καταλάβεις. Το τηλέφωνο  λειτουργούσε, το άκουσα, δεν ήταν λάθος νούμερο, δεν έμπλεξαν  οι γραμμές, ο Χαράλαμπος δεν είρθε ξαφνικά σπίτι.... 

Τίποτα απ΄ όλα αυτά δε έγινε. Τίποτα!   Ούτε καν τα ρούχα μου δεν είχα.

... τι είπες;  έπρεπε να τα έχω από χτες;  ...

ε όχι ρε Μελπωμένη,  αδιάθετη θα πήγαινα σε ξένον άνθρωπο;  Ούτε τα ρούχα μου ούτε πονοκέφαλο ούτε τίποτα σου λέω....

Και πες μου τώρα εσύ ρε Μελπωμένη πούσαι φιλενάδα καλή, πως δεν ήταν θέμα συμπτώσεων. Για να μη σου πω πως ήτανε συνωμοσία.  Εκατό διαβόλοι συνωμότησαν.

Η μία σύμπτωση μετά την άλλη και ... το κακό έγινε.  Και ξέρεις, δεν είναι οι μοναδικές συμπτώσεις αυτές που σου 'πα.  Σκέψου ότι πήγα στο ξενοδοχείο με ταξί. Ούτε μια τόση δα βλάβη στο δρόμο, ούτε να μας πιάσει λάστιχο, ούτε μια απεργία να πέσουμε στην κίνηση ν΄ αργήσω να βαρεθεί ο πρόστυχος και να φύγει. ... Τίποτα.  

Μπαίνω που λες στο ξενοδοχείο, ούτε καν με ρώτησαν που πάω.  Με άφησαν την ύποπτη να τρέχω μέχρι το ασανσέρ, ν΄ ανεβαίνω στο δωμάτιο,.. μόνη κι΄ απροστάτευτη.  Και να σκεφτείς φορούσα εκείνο το φόρεμα που σου αρέσει με το σκίσιμο, ... εκείνο που όπως λες είναι μαγνήτης.  
..ναι ναι αυτό το διάφανο..
Καλά φιλενάδα, εξωφθαλμίαση παθαίνουν όταν το φοράω...   
..μου πάει ε;  νά 'σαι καλά φιλενάδα!
Στο ξενοδοχείο όμως, ... τίποτα,  Αν με σταματούσαν, αν με ρώταγαν που πάω, αν μου ΄λεγαν ένα προστυχόλογο όπως μου λένε οι ξένοι στο δρόμο, ...με ξέρεις τι συνεσταλμένη πούμαι ρε Μελπωμένη, ... θα ντρεπόμουν και θάφευγα.... 

Μπαίνω που λες μέσα στο δωμάτιο και παρακαλάω.  «Κάνε θεέ μου να σκαλώσει το φερμουάρ του εξώπλατου, κάνε να μην ανοίγουν τα κουμπιά πάνω απ ΄το σκίσιμο της φούστας,  κάνε να μαγκώσει το σουτιέν ή έστω, ...κάνε ανίκανο το γουρούνι.  Βοήθα θέμου  να μείνω αγνή...»  Τίποτα.  Αγρόν ηγόραζε ο Κύριος.  

Κι΄ ο άλλος, ... με περίμενε ξεβράκωτος  με ένα μαραφέτι σαν του Χαράλαμπου, τρεις φορές πιο μεγάλο ...να κοιτάζει το ταβάνι κατακόρυφα. Ούτε να κομπλάρει ο αλήτης  μπροστά σε ξένη γυναίκα, ούτε να του πέσει το δαιμονισμένο του, ούτε τίποτα.  Με κοίταξε με ένα υφάκι σε στυλ «πάλι θα πηδήξω ο τρισμέγιστος» και με την άκρη του ματιού έδειχνε το παλαμάρι του.

Νόμισα στην αρχή πως είναι ψεύτικο.  Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πράμα η καψερή.  Το πιάνω που λες με δυο χέρια για να το βγάλω απο κει πούτανε και να το κρύψω κάπου να μη το βλέπω και κολάζομαι, ... τίποτα!  
...δεν ξεκολλούσε σου λέω...  Το τράβαγα, το ζούλαγα,... δε ξεκόλλαγε από πάνω του με τίποτα. 

Όλες αυτές οι συμπτώσεις μαζεμένες δε σου φαίνονται ύποπτες ρε Μελπωμένη;  Αν αυτό δεν είναι έργο του ξαπωδό, τότε τι είναι; 

Και να τον δεις τον αλήτη πως έκανε όσο προσπαθούσα να του βγάλω το μαραφέτι και να το κρύψω.  Βόγκαγε, μούγκριζε, ... μούβγαζε τα ρούχα,... μέχρι και το βρακί μου έβγαλε ο γελοίος. 

Και χωρίς να το καταλάβω, μπαίνει μέσα δίχως να χτυπήσει, δίχως να ρωτήσει κανέναν.  Τάχασα!  Σκέφτηκα να βάλω τις φωνές να με σώσουν οι διπλανοί αλλά μου είχε κοπεί η μιλιά.  Ήταν προικισμένος ο παλιάνθρωπος και μούκοψε την ανάσα. 

Και να ΄βλεπες πως κουνιότανε ο ακούραστος! Τι προστυχόλογα έλεγε ο στόμας του!  Άλλο να σου λέω κι΄  άλλο να το βλέπεις  φιλενάδα... 

Αχ ρε Χαράλαμπε!  Απ΄ όλες τις Τετάρτες του κόσμου, αυτήνα βρήκες να μην έρθεις εκτάκτως στο σπίτι;  Χάθηκε να λείψεις μια μέρα απ΄ τη δουλειά;  Να με κρατήσεις στον ίσιο δρόμο; 

Σύμπτωση σου λέω, φιλενάδα, σύμπτωση!

Και κει που σκέφτηκα τουλάχιστον να είμαι κυρία και να μην συμμετέχω συναισθηματικά στα όργια του πρόστυχου αλήτη, ... με πιάνει ένας οργασμός Μελπωμένη μου.  Μα ένας οργασμός...

Κι΄ αυτός τίποτα!   Συνέχισε να κουνιέται, να λέει βρομόλογα ο στόμας του και να θέλει κι΄ από πίσω ο ελεεινός.

Τι να κάνω η γυναίκα,  του δόθηκα μη τύχει και πάνε στράφι οι ετοιμασίες που ‘χα κάνει  πριν πάω να τον συναντήσω.  Μα χάθηκε  ο κόσμος να μην είχα κάνει τόσες ετοιμασίες;  Τέτοια σύμπτωση και σ΄ αυτόν τον τομέα;  Ούτε κάτι τις να μην παραμείνει άσπιλο για τον Χαράλαμπο;

Να μη στα πολυλογώ Μελπωμένη μου; ...   Τι είπες Μελπωμένη;   ...  Να πολυλογώ; ...

Κι΄ άλλες λεπτομέρειες θες Μελπωμένη; 

Τι άλλο να σου περιγράψω δηλαδή ρε φιλενάδα; ...  όλα στα είπα.  Για το τηλέφωνο που χτύπαγε δυνατά, για το ταξί που δε χάλασε, για την κιλότα που δε σκάλωσε στο φερμουάρ και με άφησε εκτεθειμένη......

Τι είπες; 

Καύλωσες Μελπωμένη; !!!  ...

 Μη βρίζεις μωρή! ...... Εγώ φταίω που λείπει ο άντρας σου; ....

Σύμπτωση είναι κι΄ αυτό  μωρήηηηη..

###