Η αλήθεια ήταν πάντοτε, σα το γυμνό κορμί γυναίκας.
Αγνή στα μάτια των αγνών – πρόστυχη για τους άλλους.
Του πάθους αντικείμενο - του έρωτα η Μούσα.
Καθαγιασμένη μήτρα θεϊκή - σάρκα καυτή και μιαρή.
Η λήθη δεν τη σκέπασε κι΄ η μνήμη τη φωτίζει
Και σα θελήσεις με το φώς,
τις λήθες σου να διώξεις,
θυμήσου! Το ζητούμενο,
αυτό που έχει αξία,
δεν έχει πέπλα ομορφιάς
και ξέγνιαστα στολίδια.
Μονάχα μοιάζει σε πολλά,
με το γυμνό κορμί γυναίκας.
Αγνή στα μάτια των αγνών,
Πρόστυχη για τους άλλους.
Μα πρέπει να ‘σαι έτοιμος,
Για να την αντικρύσεις
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔόκτωρα μα την Αλήθεια, διαβάζω σήμερα Τρίτη 15/3 8:44 πμ - παρέμεινα σπίτι - τις γραμμές σου και μονολογώ καθώς δεν υπάρχει κανείς άλλος δίπλα μου: «Ρε συ» λέω φωναχτά «μέσα από πόσες αλήθειες πέρασες όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να τις αναγνωρίσεις;» Πολλές πάρα πολλές.....πιθανότατα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια όμως γιατί τα ψέμματα μεταμφιέζονται σε Αλήθειες φορώντας τόσα μπιχλιμπίδια;
Αφού όπως πολύ σωστά λες αυτή, «Μοιάζει σε πολλά, με το γυμνό κορμί γυναίκας.....»
Δόχτωρα οι γραμμές σου θέτουν το βασανιστικό ερώτημα: «Πως ετοιμάζεσαι για να την αντικρίσεις; Υπάρχει τρόπος; Είναι εφικτό ή φεύγεις χωρίς να το έχεις καταφέρει;»
Μπορεί να μην έδωσες λύση στο πρόβλημα χρέους της χώρας με την «α-λήθεια» αλλά έδωσες τροφή για προβληματισμό. Και αυτό ίσως έχει μεγαλύτερη αξία τελικά.
Καλημέρα... α-ληθως εύχομαι.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Χριστόφορος
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θες την αλήθεια ν΄αντικρύσεις
μη το τολμήσεις παρ' εκτός
αν καθαρθείς ο ίδιος...
... λέμε τώρα...