Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

στον χαμένο ποδηλάτη του άμστερνταμ

επειδή είμαι οργισμένος με όσα έγιναν χθες στο σύνταγμα. ... επειδή έζησα από κοντά όσα έγιναν,.. επειδή προτιμώ να μιλήσω αργότερα, ... όταν η οργή θα δώσει τη θέση της σε νέα γνώση, σε νέα εμπειρία.... γι΄ αυτό το λόγο προτίμησα να σας πω μια ιστορία που σκαρφίστηκε ο νούς για να παιδέψει το συναίσθημα....  

και πέρασαν χρόνια από τη μέρα που το αγόρασες.  και ήσουν τόσο περήφανος που είχες το δικό σου ποδήλατο να κυκλοφορεί στους υγρούς δρόμους του άμστερνταμ. μα τάφερε έτσι η μοίρα και έμπλεξες.  και γίναν οι δρόμοι σου θολοί και ομιχλώδεις. 
εκείνη τη μέρα το κλείδωσες, το παράτησες δίπλα στο σταθμό των λεωφορείων κοντά στον κεντρικό σταθμό του τραίνου και έτρεξες να βρεις τα παιδιά που πουλάνε ελπίδα.  
κι΄ είπες πως θα γυρίσεις, μα ποτέ σου δεν τόκανες.  
και κείνο περιμένει σκουριάζοντας καρτερικά.  
ένα στρώμα σκουριάς για κάθε χρόνο που λείπεις....
και δε σε κατηγορεί για την προδοσία σου, μόνο που ένα ασπλαχνο φύσημα του αγέρα τόριξε κάτω και κανείς δε βρέθηκε να το σηκώσει...
και σήμερα που το συνάντησα δε μου ζήτησε να το σηκώσω, 
δε ζήτησε να αποκαταστήσω τη χαμένη του περηφάνια
μόνο,
μουπε πως σε περιμένει .....

15 σχόλια:

  1. ωχ...φτιάχνεις και εσύ τέτοιες ιστορίες, με αφορμή ένα αντικείμενο, με το μυαλό σου?
    Πίστεψέ με δεν είναι καλό. Το έκανα και εγώ κάποτε και κοίτα με τώρα... Κόψτο πριν σε "σκοτώσει"
    Φιλιά Nτρουυυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποδήλατο-σκυλί με αφοσίωση μεγάλη... περιμένει., ενώ ξέρει πως δεν θα γυρίσει ποτέ...

    καλό ξημέρωμα... ας έρθει, ότι και αν περιμένεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όμορφο, στενάχωρο ταυτόχρονα.
    Χρειάζεται και το δράμα στη ζωή μας. Και το δάκρυ για να καθαρίζουν τα μάτια.
    Όχι για να καθαρίζουν τα μυαλά, ακούτε σεις εκεί με τα δακρυγόνα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @νεφέλη
    καλέ τι μου λες. μια χαρά κουκλάρα είσαι. θα συνεχίσω την κακή συνήθεια μέχρι τέλους...
    φιλιά και καλομήνα στην άνασσα της μαγικής των πτηνών χώρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ου κατακαιόμενος
    εντάξει μωρέ, δεν έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο να θεωρώ το ποδήλατο σκυλί...
    απλά κάποια αντικείμενα έχουν να πουν ιστορίες.... και επειδή δε μιλάνε, τις λένε ... αντικειμενικά!

    ήταν και ο λόγος που κάποτε έκανα συλλογή από πένες των αρχών του 1900.
    ... τις άφηνα ελεύθερες στο χαρτί να μου πουν την ιστορία τους. .... κι΄ έχω ακούσει ιστορίες απίστευτες... έχουν καταγράψει απουσίες οι πένες μου ουκ ολίγες...

    νάσαι καλά να φλέγεσαι λύχνε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ AnD

    είπα να μην αναφέρω ακόμα κάτι για τα δακρυγόνα...
    ήθελα να βάλω την οργή μου σε καραντίνα για λίγες μέρες...
    μα θα σου πω τι σκεφτόμουν σε κάποια στιγμή που στριμωγμένος από το πανικόβλητο πλήθος προσπαθούσα να προστατεύσω μάτια και στόμα μ΄ ένα υγρό χαρτομάντηλο ... ένα στίχο σκεφτόμουν...

    "όλοι εσείς που ταξιδεύετε στα μάτια μου,
    προσέξτε μη βάλω τα κλάματα και σας πνίξω..."

    νάσαι καλά και σ΄ ευχαριστώ για το σχόλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ό,τι ωραιότερα διάβασα αυτές τις μέρες. Περιεκτικό και δυνατό.
    Είναι απειλή, είναι προειδοποίηση άραγε; Ό,τι θέλει ας είναι αρκεί να ειπωθεί. Αρκεί μάλλον να καταλάβουμε οτι έχουμε τη δυνατότητα να καθαρίσουμε τα μάτια μας κι ας δακρύσουμε. Να μην πιστεύουμε οτι ή θα τα κρατάμε βρώμικα να θολώνουν ή θα πρέπει να τα βγάλουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με την οργή σε καραντίνα, αναδεικνύεται η πίκρα για τα παιδιά που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο...

    Γιατί στο Άμστερνταμ????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όταν ακούω για ποδήλατο θυμάμαι μια ιστορία από την λαρισα. Ένας ογδονταχρονος παππούς κυκλοφορούσε όλο καμάρι με το ποδήλατο που το είχε 60 χρόνια. Ήταν γνωστός μ αυτό το ποδήλατο, όλη η πόλη τον ήξερε και όλη η πόλη τον χαιρετούσε.
    Όταν του κλεψαν το ποδήλατο έγινε πρωτοσέλιδο στην τοπική εφημερίδα με συνέντευξη του παππού.
    Την επόμενη της δημοσίευσης βρέθηκε το ποδήλατο του παππού παρατημενο δίπλα από το σπίτι του, οι κλέφτες το επιστρεψανε και ξανάγινε πρωτοσέλιδο ο παππούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τύχη αγαθή, σου έδωσε το πλεονέκτημα της παρατήρησης και την ικανότητα να περιγραφεις με συγκινητικό και αληθινό τρόπο όσα υποπίπτουν στην αντίληψη σου.
    Θαυμάσιο αυτό που λέει η ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ "ποδήλατο- σκυλί"
    Είναι προνόμιο να σε διαβάζει κανείς ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΕΔΩ!!! ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ΑnD
    ναι! να καθαρίσουμε τα μάτια μας και να δούμε καλά... χωρίς προκαταλήψεις.
    όπως λέει και ο ποιητής (βάρναλης)
    κατεβάζω την μαύρην ομπόλια, για να πάψει κι΄ ο νούς με τα μάτια να βλέπει....

    @δήμητραααααα
    στο άμσερνταμ επειδή εκεί έβγαλα τη φωτογραφία ....
    ο ποδηλάτης που χάθηκε είναι παντού....
    νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @νικοτίνη
    φοβερή ιστορία.
    και ως απαράδεκτος εντυπωσιάστηκα όχι με τον παπού αλλά με τους κλέφτες που διάβαζαν εφημερίδα......
    νάσαι πάντα καλά

    @χριστόφορος
    φίλε μου Χριστόφορε, σ΄ ευχαριστώ!
    νάσαι πάντα καλά
    μη νομίζεις πως μου γλύτωσες και δε σε διαβάζω....
    σε απολαμβάνω και περιμένω τη συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ελα στο μπλογκ για λιγο χαβαλε,σου εχω αξίωμα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θυμάσαι τις μέρες εκείνες
    που βάζαμε σκληρό χαρτί
    στου ποδηλάτου τις ακτίνες
    τρέχαν τα νιάτα μας σε μία κατηφόρα
    κι ήρθαν τα χρόνια και μας έκοψαν τη φόρα


    Ψάξε στ' όνειρό μας
    μήπως και βρούμε πουθενά τον εαυτό μας
    ίσως το λάθος να μην ήτανε δικό μας

    Ψάξε στ' όνειρό μας
    μήπως έχουμε ξεχάσει
    αυτό που απέναντι μπορεί να μας περάσει...

    Απόλαυσέ το εδώ:
    http://www.youtube.com/watch?v=hwg334vBh5Q

    Αφειερωμένο σε έναν ευαισθητο άνθρωπο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΕΪ την έκανες για διακοπές χωρίς να πεις κουβέντα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χωρίς αιδώ, πες το εδώ!