...ήταν μια χούφτα σπόροι θαμμένοι στο χώμα μιας γλάστρας, που συνάντησαν το νερό και τον ήλιο. Και σύντομα οι σπόροι σάπισαν. Μα ξάφνου στήθηκαν αλχημικά εργαστήρια που με φιλοσοφική λίθο τον ήλιο μετουσίωσαν τ΄απομεινάρια της αποσύνθεσης σε ζωή . Και αναστήθηκαν οι σπόροι. Ρίζωσαν και ψήλωσαν. Και γέμισαν τα ψηλώματά τους με πράσινα φύλλα. Κι΄ έφτιαξαν εντός τους αγωγούς, για να μεταφέρουν τις πρώτες ύλες της γης από τις ρίζες μέχρι τα εργαστήρια της μετουσίωσης. Κι΄ είχαν πηγή ενέργειας, ανάσα και μοναδική τροφή, τον ήλιο. Και συνέχισαν να μετουσιώνουν χώμα και νερό σε πράσινα φύλλα.
Κι΄ ήρθε η ώρα της ωριμότητας και τα φύλλα βρέθηκαν στο πιάτο. Το θαύμα της μετουσίωσης, το δώρο της φιλοσοφικής λίθου, ανακατεμένο με λάδι και ξύδι. Πιπεράτη, αρωματική, πικρή σαλάτα Ρόκα!
Κι ο ματαιόδοξος πίθηκος, περήφανος για τη συγκομιδή της "σποράς" του, γεύεται τον καρπό του έρωτα του ήλιου με τη γη, παίρνει ενέργεια, και διαιωνίζει το είδος του για να συνεχίσει να τρέφεται με όσα ο έρωτάς θα γεννήσει.
...
Μα σαν χορτάσει, τις σκέψεις μετουσιώνει σε λέξεις που γίνονται προτάσεις που αναρτώνται στο διαδίκτυο, ... για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία που τρέφεται απ΄ τα σχόλια.
Κι΄ έτσι, καταντούν κι΄ οι δυο τους, σαρκίο και ματαιοδοξία, χορτάτοι. Το σαρκίο χάρη στις αλχημείες ήλιου και γης, και η ματαιοδοξία χάρη στις αλχημικές λέξεις των σχολιαστών που τρέφουν το σαρκίο τους με τις αλχημείες ήλιου και γης.
στον άγνωστο φίλο που κάνει ασκήσεις αντι-ματαιοδοξίας...
γιατρέ μου επεκτείνεις τους τομείς σου και στην γεωργία;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήποιος άνθρωπος κάνει ασκήσεις αντιματαιοδοξίας; αφού όλη μας η ύπαρξη είναι μάταιη...
Αντιθετα απο σενα...Ολην αυτην την αλχημεια...Χιλιαδες διαδοχικα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολυτως προγραμματισμενα και τυποποιημενα βηματα...Που καταληγουν στα σωστα συμπερασματα σου...
Εγω την βλεπω σαν ΖΩΗ...!!
Ακομα και την συνειδητοτητα της αλχημειας αυτης, απο τον ανθρωπο...
Κι αυτην την βλεπω σαν ζωη...
Βλεπεις...
Θεωρω ζωη...Οχι μονο την υπαρξη και τους αναποφευκτους κυκλους της...
Αλλα και την αλληλεπιδραση τους...
Το χαμογελο της κουκλαρας γκομενας...Φτανει στο χαδι της συζυγου...Και αυτο το ακολουθει το καμαρωμα της μπεμπας, οταν μπουσουλησει...Η περφανεια για τον
γιο τον φανταρο..Και η μεστη σοφια της ωριμοτητας..
Βλεπεις...
Μεσα μας...Εκτος απο τον δικο μας
θανατο...
Την δικη μας Γεννηση...
Την δικη μας ζωη...
ΥΠΑΡΧΟΥΝ...
Σε μικρο η μεγαλο ποσοστο επιδρασης
Ολες οι ζωες...Οσων γνωρισαμε...
Οσων επηρρεασαμε...
Και οσων μισησαμε ακομα...!!
@ria
ΑπάντησηΔιαγραφήναι επεκτίνω τις γνώσεις μου στις γλάστρες του μπαλκονιού μου (είναι κι΄ αυτό μια αλλαγή...)
...και ναι, υπάρχουν κάποιοι ανδρείοι που κάνουν ασκήσεις αντιματαιοδοξίας, ... και τους ζηλεύω.
νάσαι καλά
@μαχαίρης
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε Μαχαίρη, όπως πάντα έχεις δίκιο.
όλο αυτό το πράγμα είναι ζωή.
μα πάντα θα με εκπλήσουν αυτές οι αλχημείες της ζωής που μ΄ ένα φιλοσοφικό λίθο (τον ήλιο, τον φαλό κλπ) μετατρέπουν τα μέταλλα σε χρυσό (δηλαδή το χώμα σε φυτό, το χάδι σε γέννα κλπ)
και ΥΠΑΡΧΟΥΝ, όπως λες όλες οι ζωές όσων γνωρίσαμε, αγαπήσαμε ή μισήσαμε.... μα υπάρχει ακόμα το πνεύμα και η ύλη όλων όσων έφυγαν. και η ύλη τους έχει μεταλαχτεί, έχει μετουσιωθεί σε χώμα, σε σώμα, σε τροφή, σε φυτά και σε ζώα.
ένα μεγάλο εργοστάσιο ανακύκλωσης είναι η ζωή. ανακυκλώνει πνεύμα συναίσθημα και ύλη...
@νεφέλη
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω πως έγινε και το σχόλιό σου μου ήρθε με ιμέιλ αλλά δεν εμφανίστηκε στον μπλογγερ....
---
Ο/Η nefelokokkugia άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ματαιόδοξες σκέψεις ερασιτέχνη κηπουρού":
http://www.youtube.com/watch?v=fzJiE72DB4U
Καλημέρα Ντρου μου.
Πόσες αλήθειες ν΄αντέξουμε πρωί πρωί?
---
και η απάντηση είναι...
... άσε πρώτα να τις βρούμε τις αλήθεις και μετά θα δούμε πόσες μπορούμε ν΄ αντέξουμε...
νάσαι πάντα καλά
τα φυτά είναι απτα ωραιότερα θα΄ματα της ζωής
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην φύση ομολογουμένως, συναντάς τα θαύματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά απο πού το ξεκίνησες και πού το κατέληξες είναι το θαυμαστικό στην ανάρτηση αυτή!
Μια καταθλιπτική διάθεση διακρίνω να σε περιβάλλει και στεναχωριέμαι που το βλέπεις έτσι!
Τα σχόλια των μπλογκοφίλων σου δεν νομίζω ότι καλλιεργούν την ματαιοδοξία
που όλοι οι άνθρωποι λίγο ή πολύ κουβαλούν.
Νομίζω ότι τα σχόλια εδώ έχουν τον ρόλο της συνδρομής στην συντροφικότητα που τόσο ανάγκη έχει ο άνθρωπος!
Ο σπόρος ξέρει πως να αναπτυχθεί, αρκεί να πέσει στο σωστό έδαφος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι και οι ιδέες, μπορούν να αναπτυχθούν να μεγαλώσουν να βγάλουν κλαδιά και φύλα, να μας προσφέρουν σκια και ανακούφιση.
Αρκεί να είναι πρόσφορο το έδαφος.
Σ αυτό τον χώρο είναι πολύ πρόσφορο το έδαφος και εσύ είσαι πάντα ευπρόσδεκτος
Την καλημέρα μου
@Περσέας
ΑπάντησηΔιαγραφήπράγματι. έχουν τη δική τους μυστική ζωή...
Α βρε δόΧτωρα! Τώρα αλήθεια ζήλεψα! Με ενθουσίασε η απίθανη ιδέα! Μου άρεσε η διαδρομή από την στιγμή που αναστήθηκαν οι σπόροι, στις ρίζες, μετά στα πράσινα φύλλα τον ήλιο και το νερό, μετά στο πιάτο με την πιπεράτη σαλάτα, στον ουρανίσκο, και μέχρι την στιγμή που εγώ τώρα γράφω τούτο το σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε πιο πάνω που γράφω ότι ζήλεψα είναι σύμπτωμα απαράδεχτης ματαιοδοξίας;
Είναι αλήθεια ότι χάρη στις αλχημικές λέξεις των σχολιαστών αρχίζει απευθείας η σύνδεση με τους φίλους για να δώσουν αξία στα blogs μας, όπου γράφουμε τις σκέψεις μας και τις εικόνες που επιλέγουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα φιλί και μια αγκαλιά.
@Κάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχε και που να σου έλεγα τι ξεκίνησα να γράφω....
για τους breatherians. (κάτι τύπους που λένε πως ζουν χωρίς τροφή και χωρίς νερό για δεκάδες χρόνια....)
όπως καταλαβαίνεις,.... αλλού γι΄ αλλού (φαν παρκ)
@νικοτίν
ΑπάντησηΔιαγραφήναι ο σπόρος ξέρει πως να αναπτυχθεί. ενδεχομένως και η ιδέες ξέρουν....
μα αν ξεμείνουμε από σπόρους; από ιδέες;
... κάπως έτσι νιώθω μερικές φορές....
σ΄ ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια που είναι βάλσαμο για την ματαιοδοξία μου...
νάσαι πάντα καλά
υγ. εσύ ίσως με καταλάβεις. μ΄ έχουν ζαλίσει να κόψω το κάπνισμα για να ζήσω περισσότερο. ... κι΄ εγώ επιμένω πως η ζωή είναι πολύ σύντομη για να την ξοδέψω σε προσπάθειες επιμήκυνσης της....
@Χριστόφορος
ΑπάντησηΔιαγραφή... χμμ! ζήλεψες τη σαλάτα μου; μόλις ξαναμεγαλώσει η ρόκα στη γλάστρα θα σε καλέσω.
..λαδάκι, μπαλσάμικο με μέλι, σουσάμι, λιαστή ντομάτα, ψιλές φέτες από ξηρή μυζήθρα, μπόλικη ρόκα χοντροκομμένη.....και είμαστε έτοιμοι (όλα τα υλικά μετουσιωμένα από φιλοσοφικές λίθους της φύσης)
εσύ θα βάλεις, .... μια ιστορία από άλλες ηπείρους... κατάλληλα μετουσιωμένη απο σένα.
και για να χορτάσουμε τη ματαιοδοξία μας εσύ θα μου λες μπράβο για τη σαλάτα κι΄ εγώ θα σου λέω μπράβο για την ιστορία....
φίλε Χριστόφορε
νάσαι πάντα καλά
@βερόνικα
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις δίκιο καλή μου φίλη.
τα σχόλια έχουν κάτι το μαγικό. όπως είπε και η μεγάλη αλχημίστρια Κάρι, συνδράμουν και στη συντροφικότητα.
δεν γνωρίζω σχεδόν κανέναν από τους μπλογκοφίλους μου. μα νοιάζομαι για όλους...
δεν είναι μαγεία αυτό;
νάσαι πάντα καλά και να απολαμβάνεις την όμορφη Ισπανία.
Αχ δόχτωρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλη μια ανάρτησή σου που με έκανε να ανάψω τσιγάρο.
Πώς καταφέρνεις μέσα σε ένα κείμενο 20 σειρών να περικλείεις νοήματα όπως
1.το θαύμα της ζωής,
2.τη διατήρησή του σώματος μέσω της τροφής,
3.την αμέσως επόμενη πνευματική ενεργοποίηση,
4.την ανάγκη του πνεύματος να εκφραστεί,
5.τη δίψα του πνεύματος να ανταμειφθεί γι αυτό
6.τα σχόλια που το καταφέρνουν στην περίπτωση μας
και μάλιστα με επιτυχία δεν μπορώ να το καταλάβω!
ΥΓ. Αν ικανοποίησα τη ματαιοδοξία σου έγινε άθελα μου!
@ναμνάιρα
ΑπάντησηΔιαγραφήεμ την ικανοποίησες, βέβαια...
χεχεχε
νάσαι καλά και σ΄ ευχαριστώ που μπαίνεις στον κόπο να αναλύεις τα κειμενάκια μου....
Μπράβο σου! τι όμορφη της γλάστρας σου η σοφή παραγωγή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω και εγώ σε κάλεσμα. Εσύ, ο Χριστόφορος και εγώ….
Ανάμεσά μας η μυσταγωγία υλικών και αγάπης…