αγαπάω, γερνΑΩ / διψάω, αναζητΑΩ / πετάω, εκτιμΑΩ /... έτσι τα θέλω / περισπώμενα /διφορούμενα / δίχως περικοπές / δίχως λειάνσεις στις γωνιές / ενεργητικά / αρκούντως επιθετικά / με άλφα και ωμέγα / με αρχές στο τέλος και τέρμα τις αρχές τους.
απ΄ τα συνηρημένα, το κρατώ / κι εκείνο το σιωπώ / κληρονομιά αφήνω.
... έτσι για να με θυμούνται όπως ποτέ δεν ήμουν....
".. έτσι για να με θυμούνται όπως ποτέ δεν ήμουν...."
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταλυτική η φράση και τα συνηρημένα μα και τ' ασυνέρετα πήγαν προς ώρας στην πάντα
το πρόβλημα είναι που κανείς δεν αγαπά, πόσο μάλλον να αγαπάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήTζάρτζανος!!! Το Ευαγγέλιο του μαθητή του κλασσικού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα μπορώ και εκτιμώ/ΑΩ,εκείνη την μισητή για πολλούς γραμματική!
Νάξερες πόσες φορές την έχω αναζητήσει και έχω μετανιώσει πικρά που δεν την φύλαξα ως κόρη οφθαλμού!
Υ.γ. Κάτι σε βασανίζει εσένα Ντοτόρε μου! Διακρίνω και μια χλωμάδα στο λευκό του ματιού σου...
Πότε είπαμε πως σβήνουμε κεράκια? :P
Ο "εφιάλτης" που δεν εκτιμήσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σφαλιάρες που έφαγα...
Ασυνέρετο θα επιμένω πάντα το: αγαπάω-ω...
@Μέριλ
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχεχε! προσπαθείς να διαβάσεις ... ή μάλλον να κρυφοκοιτάξεις, πίσω απ΄ τις γραμμές;
μα με παρεξήγησες. δεν είναι τόσο βαθυστόχαστα τα γραπτά μου...
απλά εννοούσα πως ποτέ δεν κρατώ (είμαι σπάταλος) και πως συνήθως είμαι πολυλογάς.
απόδειξη αυτό το αντισχόλιο στο σχόλιό σου.
χεχε .... το ευτέλησα;
@μαλερ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μάλιστα ν΄ αγαπάει δίχως λειάνσεις. επιθετικά.
@κάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θέλεις την γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσης,.... την βρήκα εδώ
http://www.scribd.com/doc/22568028/Γραμματική-της-Αρχαίας-Ελληνικής-Γλώσσης
χεχε διέκρινες χλωμάδα στο λευκό του ματιού; φαντάσου να μη φορούσα γυαλιά ηλίου......
κεράκια σβήνω στις 28 ιανουαρίου και τα έτη που πέρασαν απ΄ το πρώτο κεράκι είναι πενήντα (... σ΄ άρεσε ο τρόπος που βρήκα για ν΄ αποφύγω να πω πενήντα ένα; το χρόνου θα βρω κάτι καλύτερο....)
@Αντιγόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι Αντιγόνη μου. ασυνέρετο πάντα. ... άσε τα συνηρημένα στους άλλους... σ΄ αυτούς που την αγάπη γνώρισαν την αποστειρωμένη...
βρε δόΧτωρ είσαι τόσο;
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε χαλάλι σου το...ευτελισμένο σχόλιο...
Ετσι να είσαι πάντα με ανοιχτής αγκαλιάς ορίζοντα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήασυναίρετος..με-ΑΩ Κεφαλαίο!! δόΧτωρ..-ομού της ηλικίας(το συν- το αφήνω..μου τι δίνει χαχα!!! γιατί με αφορα..και κάτι μου κάνει)..
Απόψε θ'αναστηθει ο Τζάρτζανος:))),
ΑπάντησηΔιαγραφήπου τραγουδάει και η Γαλάνη...
Το γερνώ είναι σε λάθος θέση γιατρέ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλτο στην κληρονομιά και είσαι κομπλέ.
@μεριλ
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαι τόσο και περισσότερο...
ενδεχομένως
@ιλυς του χρονου
ΑπάντησηΔιαγραφήάσε τις ηλικίες στην πάντα. ορίστε μας... χεχε
@βαντ
ΑπάντησηΔιαγραφήοοοοοπα!
@ναμνάιρα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο γερνάω δεν είναι καθόλου κακό. είναι φυσιολογικό. επίσης δεν είναι ασθένεια... είναι φυσιολογική κατάσταση της ύλης που κουβαλάμε (ή που μας κουβαλάει...)
μα αν πρόσεξες, τα ασυνέρετα που χρησιμοποίησα στο κειμενάκι είναι ζευγάρια.. και κάθε ζευγάρι είναι μια ξεχωριστή οντότητα... και ευτυχώς, το "γερνάω" μου δεν είναι μόνο. έχει ταίρι εκείνο το "αγαπάω" και έτσι παραμένει αιώνια νεανικό.
και εδώ σταματώ την πολυλογία.....που είναι ίδιον της νεανικής μου ηλικίας (... στο μυαλό)
καλα τα αστειακια αλλα μπορει καποιος να βοηθησει να κατεβασουμε τη γραμματικη ΤΖΑΡΤΖΑΝΟΥ χωρις περιπετειες?
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν κατάλαβα που είδες τα αστειάκια ανώνυμε φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφή