 |
| απαράδεΧτα πορνόγερος δόΧτωρας |
Καταγγέλλω τον απεχθέστερο
των γερόντων, τον επονομαζόμενο δόΧτωρα
απαράδεΧτο, ο οποίος έκλεψε απ΄ την
βιβλιοθήκη μου την “Παλατινή ανθολογία”
σε μετάφραση Ηλία Κυζηράκου, την μελέτησε,
... και το μόνο που κατάφερε να
αποστηθίσει είναι κάποια ρήση που αποδίδεται
στον Στράτωνα τον Αθηναίο, την οποία
έκτοτε χρησιμοποιεί για να πείσει νεαρές
δεσποινίδες προκειμένου να τις παρασύρει σε
ακόλαστες πράξεις.
Ιδού η ρήσις
Ει μεν γηράσκει το καλόν
μετάδος πριν απέλθη
Ει δε μένει, τι φοβή
τουθ΄ ο μένει διδόναι;
(εάν μεν γερνά η ομορφιά,
δώσε την πριν σου φύγει. εάν όμως
παραμένει τι φοβάσαι να δώσεις αυτό που
θα μείνει δικό σου;)
Οθεν συνιστώ στις νεαρές κυρίες, σε περίπτωση που θα τις πλησιάσει γέρον σαλιάρης
πονηρός, γλώσσα αρχαία ομιλών, ...
να του πουν πως είναι απαράδεΧτος.
Αγαπητέ, ξεχνάτε μου φαίνεται πως η ομορφιά έχει το προνόμιο της επιλογής.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αν λοιπόν η ομορφιά επιλέξει τον γέροντα, τότε αποδεικνύεται το δεύτερο σκέλος της σοφής αυτής ρήσης.)
υ.γ.: Μα από ένα ολόκληρο βιβλίο, μόνο αυτό? Ε, πάλι καλά! Τελευταίως εγώ διαβάζω βιβλία από όπου ούτε μια φράση δεν αξίζει απομνημόνευσης ;-) Επιλογές που πάω και κάνω!
Ντόχτορ,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχήν το σκίτσο καλόν κρίνω.
Αγαθήι Τύχη
(ας χουμε.)
(ώσπερ γαρ την μέλιτταν ωρώμεν...)
@M
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει στ΄ αλήθεια η ομορφιά το προνόμιο της επιλογής;
για ποια ομορφιά μιλάμε;
υ.γ. ναι δυστυχώς. από ολόκληρο βιβλίο αυτό κι΄ άλλο ένα μόνο.....
νάσαι πάντα καλά
@happypepper
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχάς το σκίτσον κλεμένον εστί.
τις ευχές βέβαια,... τις κρατώ ως κόρην οφθαλμού
νάσαι πάντα καλά
τι να πω τώρα...ένεκα που η ρήσις ουδόλως με αφορα...
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε!
καλώς ματάρθες!
Δυστυχώς ή ευτυχώς αγαπητέ το έχει. Η κάθε είδους ομορφιά. Διαισθάνομαι βεβαίως μια τρομερή διαφωνία από πλευράς σας, ή κάνω λάθος?
ΑπάντησηΔιαγραφή@meril
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς σας επαναβρήκα
κι΄ επειδή το "καλόν" και η "ομορφιά" σε αφορά και μάλιστα ιδιαιτέρως και παντιοτρόπως, ..... η ρήση σε αφορά.
νάσαι πάντα καλά
@m
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν υπάρχει καμμιά φοβερή και τρομερή διαφωνία...
απλά αναφέρομαι στο "καλόν" δηλαδή στην ομορφιά κάθε είδους, ειδικά εκείνη που δεν γερνά ποτέ.
και αυτή, αν δεχτούμε πως είναι επιλεκτική, ..... τους γέροντες διαλέγει δυστυχώς.
.... κάποιος γέροντας φίλος έλεγε ειρωνικά πως "η μόρφωση είναι κάτι πολύτιμο που δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να το ξοδεύουμε στη νεολαία..."
η άλλη,.. η ομορφιά των καλλιστείων, είναι σχετική. εμένα φερ΄ ειπείν μου αρέσουν οι μικρές και καμμιά φορά οι μεγάλες ατέλειες, και οι σοφές χαράξεις του χρόνου....
και νομίζω πως η ομορφιά που ξεπηδά από βάθη αθέατα, δεν δέχεται αμφιβολία.
αυτή η ομορφιά μένει. και αφού μένει "τι φοβή τουθ΄ ο μένει διδόναι;"
αυτά και παραμένω γιόαρς φέιθφουλι
Μα φυσικά έχετε δίκιο :-) Ωστόσο, αυτό που εννοούσα είναι πως όταν κάποιος είναι όμορφος (είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλο) έχει το προνόμιο να επιλέγει. Η εξωτερική ομορφιά προσφέρει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα το προνόμιο αυτό (γιατί αν σε πάρουν είδηση ότι εκτός απο ωραίος δεν έχεις τίποτα άλλο αξιόλογο, τότε επιλέγουν οι άλλοι για σένα ;-). Η άλλη ομορφιά, προσφέρει μεγαλύτερης διάρκειας επιλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφή@M
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα,
... μόνο ξέρεςι σκέφτομαι καμμιά φορά πως το να μας επιλέξει το "καλόν" είναι ένα δώρο. το να καταφέρουμε εμείς να επιλέξουμε το "καλόν' είναι ένα χάρισμα.