Περί malakias πόνημα.

Ένα εξαιρετικά αφιερωμένο - εις την πολυχρονεμένην ημών κυβέρνησιν - πόνημα .




η πολυχρονεμένη
 μας κυβέρνηση.
ανακάλεσε το
πλαφόν επειδή
..........πέτυχε!!!!!!!

 

Παγκοσμίως διάσημη και ευρέως χρησιμοποιούμενη λέξη, γνωστή εις άπαντας όσους πέρασαν - έστω και για λίγο - από την χώρα μας, οικεία εις όσους ασχολούνται με την εν γένει Ελληνική κουλτούρα και προσφιλεστάτη σ΄εκείνους που έχουν κατά καιρούς συνάψει σχέσεις με Έλληνες ναυτικούς, μετανάστες, ταξιδευτές, καμάκια κλπ., ταλαιπωρεί την καθημερινότητά μας, ... όπερ την καταγγέλλω (τη λέξη ντε...) αρμοδίως.


Πρόκειται για λέξη "μπαλαντέρ", και σαν μπαλαντέρ έχει πολλά νοήματα. Μπορεί να σημαίνει φίλος ή ανόητος ή σεξουαλικά πεινασμένος και κατά μία έννοια αυτόχειρ. Μπορεί όμως να σημαίνει αποβλακωμένος λόγω αυτοχειρίας, βλάξ εκ πεποιθήσεως κλπ. Τα πλούσια νοήματα όμως της λέξης, δεν προσδιορίζονται εύκολα. Ο γλωσσοπλάστης λαός της έχει αποδώσει μύριες όσες έννοιες, μέχρι και θεραπευτικές ιδιότητες....


Και η περί ου ο λόγος, είναι φυσικά η λέξη «Μαλάκας» για εκείνον και «Μαλάκω» για εκείνη ή - κατά το ευπρεπέστερον - Μαλθάκας και Μαλθάκω.


Το θήτα που προσθέσαμε, εις την ευπρεπή της λέξης έκδοση, δεν είναι αυθαίρετο αλλά αρμοδίως αποδεκτό, διότι οι ρίζες της μπορούν να αναζητηθούν στην λέξη «μαλθακός». Και η λέξις μαλθακός στην αρχαία Ελλάδα σηματοδοτούσε τον ασκληραγώγητο, εκείνον που είχε διαφθαρεί από τις ανέσεις με αποτέλεσμα να έχει καταντήσει ολίγον ή κατά τι περισσότερον, …. μαλάκας.


Έτσι. στη σημερινή γλώσσα, ο μαλθακός έγινε «μαλάκας» και του αποδόθηκαν οι σύγχρονες έννοιες, μέρος των οποίων θα αναλύσουμε προς χάριν της πολυχρονεμένης μας κυβερνήσεως.

Ας δούμε λοιπόν τον τρόπο με τον οποίο ο σοφός λαός, δηλαδή εμείς, χρησιμοποιούμε την μαγική αυτή λέξη.


- Λέγοντας «Γεια σου ρε μαλάκα» στην ουσία λέμε, «γεια σου ρε φίλε» ή "γεια σου υπουργέ μου".

Ενδεχομένως όμως, να μας διαφεύγει το όνομα του εν λόγω «μαλάκα». π.χ. «πως τον λέγανε αυτόν τον μαλάκα που έχει το ψευδώνυμο δρ. απαράδεκτος;», "πως τον λέγαν το μαλάκα που δεν ψήφισε το μνημόνιο;"  Σε αυτή την περίπτωση αποκαλούμε τον μαλάκα «μαλάκα», με σκοπό να επιδείξουμε οικειότητα και να αποκρύψουμε το αλτσχάϊμερ.

- Λέγοντας «Αυτός είναι και πολύ μαλάκας» εννοούμε ότι κάποιος είναι ανόητος. Κάνει δηλαδή «μαλακίες». Την έννοια αυτή, την συναντάμε συχνά και σε διάφορες μορφές. π.χ. «άσε τις μαλακίες», «όλο μαλακίες κάνει ο Γεωργάκης / Κωστάκης / Κωστάκης», "ρε μαλάκες, αυτοί οι μαλάκες ανακάλεσαν το πλαφόν επειδή ...πέτυχε!!!!" κλπ.  Σε αυτή την έκδοση η λέξη "μαλάκας" έχει χρώμα και άρωμα κοινοβουλευτικό.

- Υπάρχει βέβαια και η έννοια του κορόιδου ή του εύπιστου ανθρώπου. π.χ. «μαλάκα μου, πιάστηκα μαλάκας», «μαλάκας είμαι να πιστεύω τους δημοσιογράφους;», «πάλι μαλάκες πιαστήκαμε...» κλπ.  Εδώ το άρωμα είναι κυρίως μετεκλογικό....

- Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την συγκεκριμένη λέξη για να εκφράσουμε θαυμασμό μιλώντας σε κάποιον φίλο. «Πω πω μαλάκα μου! Τι γκολάρα (ή κωλάρα κατά μία άλλη γραφή) ήταν αυτή!» Εδώ η λέξις «μαλάκας» αντικαθιστά την λέξη «δικέ μου», που σημαίνει φίλε μου. Χάρις όμως στον θαυμασμό που εκφράζουμε μπορούμε τον «δικό μας» να τον αποκαλέσουμε «μαλάκα μου», τονίζοντας έτσι την σπουδαιότητα της «γκολάρας» (ή της κωλάρας κατά μιά άλλη γραφή).

- Μία όμως από τις πλέον ενδιαφέρουσες έννοιες είναι αυτή της συμπαθείας προς τον συνάνθρωπο. Εδώ η λέξις κλειδί (μαλάκας) κάνει παρέα με τη λέξη φτωχός.  π.χ. «Άστον αυτόν. Φτωχο-μαλάκας είναι», "Βρε το φτωχο-μαλάκα τι έπαθε!" κλπ.
Και βέβαια οι συνθετες - με διαφορετική κάθε φορά έννοια - που προκύπτουν είναι πολλές.  π.χ. χαζομαλάκας, παλιομαλάκας, τρελομαλάκας, μαλακοκαύλης, μαλακοπίτουρας κλπ.  Εδώ η έννοια του μαλάκα έχει άρωμα συνταξιοδοτικό!

- Τέλος, υπάρχει και η ερωτική διάσταση του όρου, με την έννοια του «αυτόχειρα» ή «αυτοικανοποιούμενου» ή «αυτάρκη». Με άλλα λόγια του «ενδοπαλαμίως ψευδοσυνουσιαζόμενου» ανθρώπου. Αυτή η τελευταία διάσταση, έχει τιμηθεί από τον λαό με πολλές και διάφορες παροιμίες. π.χ. «Αν η μαλακία ήταν εργόχειρο, θα έκανες την προίκα σου...» Η παροιμία αυτή είναι σκωπτική και περιφρονητική τόσο για την πράξη όσο και για τον «μαλάκα». Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη. π.χ. «Αν πετύχει η μαλακία τύφλα να ΄χουν δυο ζντούμπαντις ζντούμπαντις». Σύμφωνα με αυτή την παροιμία, η πράξις ανάγεται σε ανώτατη ερωτική διεργασία, και ο «μαλάκας» εμφανίζεται ως ερωτικά αυτάρκης.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι υπάρχουν πολλών ειδών «μαλάκες». Υπάρχουν οι «φίλοι», οι «ανόητοι», οι «κακομοίρηδες» κλπ., καθώς και οι «αυτοϊκανοποιούμενοι».  Τίνες των συνανθρώπων μας απαντώνται σε συσκευασία 2 ή 3 σε 1με αποτέλεσμα να είναι, παραδείγματος χάριν, και ανόητοι και αυτοϊκανοποιούμενοι και φίλοι μας.

Είναι όμως αληθές ότι πολλές ελαφρόμυαλες και αμόρφωτες μανάδες (οι οποίες δεν διαβάζουν Dr Aparadektos, Cosmopolitan και άλλα επιστημονικά συγγράμματα) διέδωσαν ψευδείς πληροφορίες.  Είπαν στα παιδιά τους ότι η «μαλακία» κουφαίνει, χαζεύει, αποβλακώνει, τυφλώνει, και άλλα πολλά μυθεύματα. Τα παιδιά τους φοβήθηκαν μεν, αλλά συνέχισαν την προσφιλή τους απασχόληση και κάποια στιγμή μεγάλωσαν. Όταν μεγάλωσαν άρχισαν όπως όλοι οι μεγάλοι να κάνουν βλακείες, ανοησίες, σαχλαμάρες και γενικώς να στερούνται κοινής λογικής. Αναπόφευκτα, ήρθε η ώρα που αναρωτήθηκαν «γιατί άραγε κάνω ανοησίες;», και βρήκαν την πιο ανόητη απάντηση. Θυμήθηκαν τα λόγια της μάνας και μονολόγησαν, "κάνω ανοησίες επειδή είμαι μαλάκας!". Έτσι, πείσθηκαν πως κάθε άνθρωπος ο οποίος έχει υπάρξει «μαλάκας» στην νιότη του ασχέτως αν συνέχισε την ερωτική αυτή ασχολία όταν μεγάλωσε, γίνεται ανόητος στην ωριμότητά του. Και δικαιολόγησαν εαυτούς και αλλήλους ως ασθενείς και έδειξαν ανοχή και κατανόηση στους δήθεν συμπάσχοντες. Τρανό παράδειγμα οι πολιτικοί που απαρτίζουν κυβερνήσεις καθώς και οι ψηφοφόροι τους.

Και ενώ νόμιζα πως η μεγάλη μερίδα των «τοις πράγμασι μαλάκων» ήταν οι «αυτοικανοποιούμενοι» μια και όλοι έχουμε περάσει  από αυτό το στάδιο (ή έχουμε παραμείνει σε αυτό), η σκληρή πραγματικότητα αποδείχθηκε διαφορετική. Παρότι κάποιοι έχουν κόψει το ευγενές άθλημα της ενδοπαλαμίου ψευδοσυνουσιάσεως, εκείνοι οι οποίοι υπήρξαν έστω και για ένα λεπτό «μαλάκες» με την έννοια του ανοήτου, ουδέποτε το ξεπέρασαν. Η σημερινή «περιρρέουσα» ατμόσφαιρα, αποδεικνύει περίτρανα ότι η μεγάλη μερίδα των κατοίκων του πλανήτη αποτελείται από ανοήτους «μαλάκες» και ουχί από ερωτικώς μονάζοντες ανθρώπους.
Οι "αποφασίζοντες" κινούνται σε εκείνον τον χώρο όπου η κοινή λογική απουσιάζει και με τις ανόητες πράξεις τους φέρουν επαξίως τον τίτλο του «μαλάκα» αλλά δυστυχώς η ερωτική διάσταση της λέξης έχει εξαφανιστεί παρότι συνεχίζει να θεωρείται υπεύθυνη.

Έτσι, το πόνημα αυτό φθάνει στο τέλος του άδοξα.
Δεν αξίζει να ασχοληθούμε περαιτέρω με αυτή την συνομοταξία του homo malthakus anoitus το οποίο ούτως ή άλλως μας έχει χεσμένους διότι είναι απασχολημένο με την οικονομική και πολιτισμική σωτηρία της χώρας ....