Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Σεμέλη


Σεμέλη με φωνάζουν και είμαι ξακουστή σ’ όλη την χώρα για την ομορφιά που δεν καταφρόνησε ούτε αυτός ο Κραταιός, ο μεγαλόπρεπος Βασιλιάς θνητών και αθανάτων, ο Πάνσοφος ο Ζευς.
Το πεπρωμένο μου έγινε Νόμος.  Η ύβρις μου κάλεσε την δαιμονική Θεά, την Άτη.  Και γλίστρησε η αξιοσέβαστη κόρη του Δία, μες στην σκέψη για να την διαταράξει.  Η ύβρις που διέπραξα,... αυτή ήταν που την κάλεσε.  Ο Νόμος διαταράχτηκε.  Δεν άργησε να έρθει η Δίκη και η Τιμωρία.
Τα παιδικά μου χρόνια στο παλάτι της Βοιωτίας με έμαθαν να συμπεριφέρομαι σαν βασίλισσα.  Οι απαιτήσεις μου ήταν βασιλικές. Ο πατέρας μου ο Βασιλιάς, ήταν στα μάτια των ανθρώπων παντοδύναμος και εγώ παντοδύναμη απέναντί του.  Κάθε επιθυμία μου θεϊκή γινόταν διαταγή.   Είχα ξεχάσει ότι και οι βασιλιάδες αντλούν την δύναμή τους απ’ την ακατανίκητη θέληση του Δία.  – τιμή δε εκ Διός εστί.-
Τώρα γνωρίζω, αλλά τώρα είναι αργά.
Το πεπρωμένο μου το είχαν αποφασίσει οι Μοίρες. Την θέλησή τους την είχε καθορίσει ο ανώτατος ρυθμιστής, ο ένδοξος Ζευς. Και να ήθελε δεν θα μπορούσε να με γλιτώσει.  Δεν θα μπορούσε να αντικρούσει την ίδια του την θέληση.
Από την πρώτη στιγμή που τον αντίκρισα ήξερα ότι είναι Θεός.  Η μεταμφίεσή του δεν κατάφερε να κρύψει την Θεϊκή του διάσταση. Είχε ενδυθεί τον άνθρωπο και εγώ ήμουν εν-θουσιασμένη.   Θεό είχα ενδυθεί μα δεν το ήξερα.
Τα μάτια του πρόδιδαν το Θεϊκό φως της ανώτατης σοφίας.  Ήταν,…είναι ο Μοιραγέτης.
Πίσω από τις ανθρώπινες πράξεις του και τις εκούσιες αδυναμίες μπορούσε κανείς να διακρίνει τον Υπεράνθρωπο. Και ήταν,…είναι ο Αλεξίκακος.
Όλοι το γνώριζαν, όλοι το συζητούσαν αλλά κανείς δεν τολμούσε να το πει.  Υποκρίνονταν, στο παλάτι, ότι ο εραστής μου ήταν ένας άρχοντας ανθρώπινος. 
Φοβόντουσαν την Θεϊκή Του οργή και υποτάσσονταν στην ανθρώπινη φύση Του.  Γνώριζαν πως η Θεϊκή τιμή της παρουσίας Του οφειλόταν σε μένα και μου απέδιδαν την πρέπουσα υποταγή.
Ο Δίας ήταν το πεπρωμένο μου.  Η μοίρα μου.  Ο Νόμος μου.
Ο παντοδύναμος με είχε ερωτευτεί και τίμησε το κρεβάτι μου με την φοβερή του παρουσία.
Γνώριζα πως οι ερωτικές Του περιπτύξεις με θνητούς είχαν πάντα ολέθριες συνέπειες.  Όμως δεν παραπονιόμουν.
Χάρηκα το γραμμένο μου.
Είμαι από μεγάλο τζάκι, ξιπασμένη και άπληστη στα θέλω…..  
Ένιωσα άξιά του και η πρώτη ύβρις διαπράχθηκε….. 
Ο Δαίμονας καραδοκούσε….. 
Εγώ η ανόητη δεν το είχα καταλάβει……
Λέει ο ποιητής πως ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να γλιτώσει τον ήρωα που αγαπά από τον κοινό σε όλους θάνατο.  Όταν η Μοίρα η ολέθρια αρπάξει τον ήρωα για να τον βουλιάξει στον βαθύ τον ύπνο του τάφου του, ο Θεός παραμένει απλός παρατηρητής.
Λέει ακόμα πως και του ίδιου του Δία η παντοδυναμία είναι περιορισμένη μπροστά στην αμετάτρεπτη αναγκαιότητα των αιωνίων νόμων της φύσης.
Έχει δίκιο ο ποιητής.  Τώρα πια το γνωρίζω!
Ανάμεσα στις προσταγές του πεπρωμένου που γίνεται Νόμος και στην ακατανίκητη θέλησή Του, δεν υπάρχει αντίθεση.  Οι αντιθέσεις ξεπεράστηκαν από τότε που μπήκε τάξη στο Χάος. 
Η ζωή στο παλάτι κυλούσε ήσυχα.   Ό Όμβριος Ζευς πότιζε την σοδειά.  Η Περσεφόνη χαμογελούσε στην Δήμητρα και το ζοφερό σκότος έδινε ζωή στις ρίζες που ρουφούσαν τους χυμούς του εδάφους για να δυναμώσει ο κορμός και να στραφεί προς το φως.
Ο λαός της Βοιωτίας ήταν ευτυχισμένος.  Ο Υπέρτατος Θεός τιμούσε το παλάτι τους. Στις Πλαταιές και την Αλίαρτο, οι άνθρωποι μάζευαν ευτυχισμένοι την πλούσια σοδειά και προσέφεραν θυσίες στους Θεούς.
Όμως ο Δίας δίνει δύναμη με την ίδια ευκολία που συντρίβει τον δυνατό.  Από τον Δία ταπεινώνεται ο επιφανής άνδρας  και από τον Δία ανυψώνεται ο ταπεινότερος όλων.

Είμαι γυναίκα.  Πριν με κρίνεται προσπαθήστε να καταλάβετε την φύση μου.  Σαν γυναίκα είμαι ανώτερη από τους άνδρες.  Σαν γυναίκα είμαι πιο ευάλωτη.  Δεν είναι η μυϊκή δύναμη που με κάνει ευάλωτη.  Είναι η ανάγκη για αγάπη.  Είναι η μεγαλύτερη από τους άντρες δυνατότητα να αγαπήσω.  Εμένα διάλεξε ο Δίας για μάνα του Διόνυσου.  Εμάς τις γυναίκες διάλεξε ο Δίας για να εμπιστευτεί τον σπόρο που σαπίζει και γεννιέται στο σκοτάδι.  Εμάς διάλεξε να πονέσουμε και να φιλοξενήσουμε την ζωή που γεννιέται.  Εμάς διάλεξε να κουβαλάμε πάνω μας την μήτρα των θνητών.  Τους άντρες τους έταξε να προσφέρουν θυσίες στη μήτρα της γης, στους Δελφούς.  Και στη μήτρα των θνητών, … στη δική μας μήτρα.  Μέσον της επικοινωνίας του Θεού με τους ανθρώπους, η Ιέρεια των Δελφών.  Μέσον της επικοινωνίας της ζωής με τους θνητούς η συνουσία.  Η γυναίκα.
Έτσι να με κρίνεται και ίσως καταλάβετε λίγο πως η θνητή φύση της Σεμέλης είναι η δική σας φύση.   Είμαι εσείς.   Είμαι θνητή, δηλαδή αθάνατη.

Πριν γνωρίσω τον Θεό, φανταζόμουν τον άντρα που θα με έπαιρνε απ’ το πατρικό παλάτι.  Κάποιος βασιλιάς θα ήταν, από γενιά λαμπρή.  Τους προγόνους του θα τους είχαν τραγουδήσει οι ποιητές και τους δικούς του άθλους θα τους διηγούνταν στα παιδιά σαν παράδειγμα ανδρείας και σωφροσύνης.  Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η Μοίρα μου είχε τάξει τον Ενδοξότερο όλων.  Δεν μπορούσα να φανταστώ πως η μήτρα μου θα φιλοξενούσε το Διόνυσο…
Τον Δία, ή μάλλον το σαρκίο που ενδύθηκε, το αγάπησα.  Το θαύμαζα.  Ήθελα να είμαι μαζί του για πάντα.  Τον ήθελα όπως οι άνθρωποι θέλουν.
Εκείνος ήταν καλός μαζί μου.   Με αγαπούσε και με προστάτευε.
Όσοι με έβλεπαν δίπλα του με φθονούσαν και με φοβόντουσαν.
Έπρεπε να είμαι ευτυχισμένη.
Και όμως.
Ποτέ δεν μου παρουσιάστηκε σαν Θεός.
Ένας άνθρωπος ήταν δίπλα μου.
Η θνητή Σεμέλη, όπως όλες οι γυναίκες, ήθελε τον άντρα της να είναι Θεός. 
Η Ήρα είχε δίπλα της τον Δία, τον πατέρα θνητών και αθανάτων.   Εγώ είχα μία μάσκα, ένα κορμί ανθρώπινο.
Η ύβρις είχε για δεύτερη φορά, από τότε που μου παρουσιάστηκε ο Δίας, διαπραχθεί.  Ένιωθα την Άτη να πετά στο ύψος του κεφαλιού μου έτοιμη να διαταράξει τον νου.

Κι ο νους άρχισε να θολώνει.  Δεν μου έφτανε που ο Κεραύνιος ήταν στην ψυχή και στην καρδιά μου, ήθελα να τον δω σε όλο του το μεγαλείο.  Ήθελα να τον γνωρίσω την στιγμή που η Θεϊκή Του οργή ξεσπούσε σε Θεούς και ανθρώπους.  Να κρατά τον κεραυνό, σύμβολο της απόλυτης εξουσίας και να με κοιτάξει στα μάτια.
Ένιωθα παραμελημένη.   Ένα τίποτα ήμουν εάν δεν μου έκανε την τιμή να παρουσιαστεί μπρος μου αληθινός και φοβερός.  Ουράνιος και αθάνατος. 
Αλλιώς όλα αυτά μπορεί να ήταν μία χίμαιρα.   Ένα παιχνίδι της φαντασίας.
Μπορεί να μην ήταν ποτέ αυτός που πίστεψα πως είναι. 
Ένας κοινός θνητός μπορεί να ήταν που ό έρωτάς μου τον εξύψωσε σε Θεό.
Ένας κοινός θνητός που μας ξεγέλασε.
Και ξεχνούσα η ανόητη πως κάθε θνητός έχει μια φλόγα αθανασίας μέσα του.
Ήθελα να δω τον Δία σ’ όλο του το μεγαλείο. 
Ήθελα να με αξιώσει να τον αντικρύσω. 
Αντάξια των Θεών ήθελα να γίνω.  
Τον μοιραζόμουν – νόμιζα – με την Ήρα. 
Είχα δικαιώματα..
Η ύβρις είχε πλέον ολοκληρωθεί. 
Από εκείνο το σημείο την δράση ανέλαβε όχι ο νούς, μήτε καν η καρδιά μου, μα ένας δαίμονας.  Η Άτη.
Η λάμψη, η Θεϊκή των ματιών Του λάμψη, δεν αρκούσε πλέον.
Ποία η διαφορά μου από τους κοινούς θνητούς εάν δεν μπορούσα να αντικρύσω τον Θεό καταπρόσωπο;
Τι περισσότερο θα μπορούσα να παινευτώ ότι μου έδωσε ο Ζευς;   Το κρεβάτι;
Και η Αίγινα, η κόρη Αίσωπου του ποταμού, η Καλλιστώ η θυγατέρα του Λυκάονος, η Αλκμήνη του Ηλεκτρύωνα, η Αντιόπη από την Βοιωτία, η Ευρώπη από την Κρήτη, ….. όλες τους είχαν γευτεί τον έρωτα του Δία και την οργή της Ήρας.
Ούτε η παρουσία του, μήτε η οργή της μεγάλης Θεάς με ικανοποιούσαν πλέον.
Του ζήτησα να μου αποκαλυφθεί.  Αρνήθηκε.
Δεν με είχε λοιπόν άξια για την Θεϊκή του φύση;  Με είχε καταδικάσει στην συντροφιά της ανθρώπινης μάσκας Του;
Στις ατέλειωτες επικλήσεις μου συναντούσα την άρνηση.
Ήθελε λέει να με προστατεύσει…
Δεν ήμουν λέει έτοιμη…
Στο τέλος πέτυχα τον σκοπό μου. 
Όσα δεν πέτυχα με τις γυναικείες γαλιφιές και τα παρακάλια, τα πέτυχα με την γκρίνια. 
Με βαρέθηκε νόμισα και μου έκανε τη χάρη…..
Η αλήθεια είναι άλλη.   Τώρα γνωρίζω…..
Γνωρίζω γιατί μου έκανε το χατήρι ο Ζευς…..
Παρουσιάστηκε μπρος μου σε όλη του την μεγαλοπρέπεια.   ΘΕΟΣ.
Ο κεραύνιος Ζευς.
Η  συνέχεια, σας είναι γνωστή. 
Η ανθρώπινη φύση μου δεν άντεξε την Θεϊκή του υπόσταση.
Οι τρεις διαστάσεις μου δεν χώρεσαν την μία και μοναδική Θεϊκή του διάσταση.
Οι πέντε αισθήσεις μου ήσαν λίγες και ποταπές μπρος στην μία, τη Θεϊκή.
Η Μοίρα μου έμελλε να γίνει γνωστή στις επόμενες γενιές.

Ο μύθος της Σεμέλης, η ιστορία μου, έμελλε να γίνει διάσημη.
Μια ερωμένη του Δία παρέμεινα για τους άθεους.
Μια ανόητη και φαντασμένη για τους θεοσεβούμενους που δεν θέλησαν να καταλάβουν.
Εγώ τώρα γνωρίζω.
Δεν κρατάω κακία που δεν με προστάτευσε.  Που παρουσιάστηκε μπρος μου.
Ήταν το πεπρωμένο μου.  Όλα ήταν σύμφωνο με την ανθρώπινη τη φύση μου.  Ήταν Νόμος του σύμπαντος που εφαρμόστηκε, και σα Νόμος ήταν δική Του Θέληση.  
Δεν θα μπορούσε να αντιταχθεί στην ίδια Του την θέληση. 
Δεν μπορούσε να καταργήσει τους Νόμους του.
Τώρα γνωρίζω.
Είχα τον Θεό δίπλα μου και δεν κατάφερα να έχω τον Θεό μέσα μου. 
Δεν τον ένιωσα μόνο θέλησα να τον δω. 
Να τον περιορίσω στις αισθήσεις μου θέλησα, και στις πέντε μου αισθήσεις δεν χωρούσε.
Αυτός ήταν φτιαγμένος από άλλο υλικό.  
Ο Θεός είναι φτιαγμένος από αίσθημα και πνεύμα.  
Δεν χωράει στα μάτια, δεν πιάνεται με τα χέρια.
Κατοικεί στην καρδιά. 
Εάν βγει από εκεί, ο θνητός μεταφέρεται στο βασίλειο των άλλων θεών, των χθόνιων.

Κοιμήθηκα με τον Θεό, έτηξα Θεό και έμεινα θνητή.
Αντί να ενωθώ μαζί του και να παραμείνω αθάνατη καθώς ήμουν, θέλησα να τον δω, δηλαδή να χωριστώ απ’ αυτόν και να τον κάνω ύλη.
Εκείνος ύλη δεν έγινε. μα εγώ την αθανασία μου την έχασα.

Μη με λυπηθείτε.
Μη με κατηγορήσετε.
Αφεθείτε στον Δία που διεισδύει στην καρδιά και την συνείδηση και μην τον αποχωριστείτε ποτέ…

Σας το λέω εγώ η Σεμέλη που έγινα θνητή για να μείνει η ιστορία μου αθάνατη….

40 σχόλια:

  1. Ομορφια...
    Πραγματεια, περι Θεου...
    Απο δωδεκαθειστικη αποψη...
    Απο "πιστο"που γνωριζει και τα ορια, και τις φασεις της θρησκευτικοτητας...

    ΙΑΜΑΤΙΚΕ...
    Τυπωσε το να το εχεις...
    Θυμιζει γιατι ο Θεος των Χριστιανων..
    Τιμουσε τους ελληνες ακροατες,στην
    ομιλια Του επι του Ορους..

    Εγω το τυπωσα...Και τσουπ..!
    στο φακελλο, με τα αληθινα παραμυθια...

    ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΕ...Με ΠΡΩΤΟκολλησες...
    με την αναγκαιοτητα της αποκαλυψης..Και την αδυναμια αντιληψης της...

    Γι αυτο οι τρελλοι..Ειναι ολοι..μονοθειστες...!!

    Διαπραττουν την "ξεχασμενη" εννοια της...Υβρεως...[αναζητηση της μη αντιληπτης εννοιας της αποκαλυψης του Θεου...]
    Παρασαγκας διαφορετικη, απο την εννοια της βλασφημιας[γαμοσταυριδι]

    Καπου...Θιγεται...ακροθιγως, η εννοια...
    Στην αναφορα, στην Βλασφημια εναντι του Αγιου Πνευματος...[δεν συγχωρειται, ουτε απο αυτον.. τον..Ακραιφνως Μεγαλοθυμο Κυριο...]
    Αλλα "θαβεται" απο τους Παυλιανιστες...

    Μπραβο ΝΤΟΚ...
    Με κατεστρεψες, δημιουργικα...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η πανέμορφη Σεμέλη, αγαπήθηκε από το Δία, μα σαν γυναίκα δεν της έφτανε. τα ήθελε όλα. ήθελε πλήρη την παράδοση… μα τον Δία με όλο του το θεϊκό μεγαλείο, κρατώντας κεραυνό, δεν μπόρεσε ν’ αντέξει…
    τι όμορφα που περιέγραψες τον μύθο… δυο φορές μύθο τον έκανες… σ’ ευχαριστώ για την απόλαυση…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @μαχαίρης
    αφού σ΄ ευχαριστήσω που μπήκες τον κόπο να αναλύσεις όσα έγραψα,... πρέπει να σου πω ότι αυτό το "..με κατέστρεψες δημιουργικά" είναι εντελώς αναρχικό, άρα...μου αρέσει

    .. το πάθος για καταστροφή είναι κι΄ αυτό ένα δημιουργικό πάθος ... είπε ο φίλος μου ο μπακούνιν.

    http://signominesfala.blogspot.com/2010/03/blog-post_27.html

    υ.γ. περιμένω και τα του ιαματικού για να επανέλθω εφ΄ όλης της ύλης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @theorema
    ευχαριστώ,..... κι΄ ερχομαι οσονούπω στο μπλογκ σου για σαματά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ου κατακαιόμενος

    χεχε......μα από σένα περίμενα δυο λόγια συμπαθείας προς έναν αδικημένο απ΄ τη φύση (σαν όλους τους άντρες) που τόλμησε να εκθειάσει τη γυναικεία φύση, τη σεμέλη ενδυόμενος σε ένα παραμύθι.......

    νάσαι καλά για τα καλά που μούπες.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Tι λες τωρα, φιλε ΝΤΟΚ.
    Εδω εχουμε φαει τα μουστακια μας με τον ΙΑΜ κατα το παρελθον,για την θρησκεια, την αθεια, και την "απαραιτητη"θρησκευτικοτητα...
    Αλλα αυτα τα ωραια, που τοσο ομορφα, σαν ενα παραμυθι, μας λες,δεν τα ειδαμε τοτε...
    Ευκαιρια να τα δουμε τωρα...
    Αν ο ΙΑΜΑΤΙΚΟΣ ερθει, και δεν κυνηγαει παλι καμμια νοσοκομα, στους διαδρομους....!!!
    Πες του να σου δωσει και τα ΛΙΝΚ να δεις τι λεγαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δρρρρρρ παραδεΧτέ τύπε!!
    τώραεμένα γιατί δεν μου κάνει12θεϊστικό;με πάει πιο πίσω..Ερμή..να πούμε και ερμητικά κείμενα..(εννοείς δεν μπορεί:)
    αλλά με απαράδεκτους χαχα αν μπλέκεις απαράδεχτα θα αρχίσεις να λαλείς..
    (αν θες το πάμε και πάρα πέρα..αλλά αργότερα να μάσω και την οικογένεια χαχα)
    συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. και επειδή ανέφερες τον Μπακούνιν θα σου αφήσω κάτι δικό του,που εννοείτε στον μύθο(που ΕΞΑΙΡΕΤΑ τον έπλασες!!)και δεν φαίνεται..
    είπε λοιπόν ο Μπακούνιν:"Mε την θρησκεία το ανθρώπινο θηρίο κάνει το πρώτο βήμα προς τον εξανθρωπισμο,αλλά όσο θα μένει θρησκευόμενο)Δεν θα πετύχει ποτέ τον στόχο του.Γιατί κάθε θρησκεία(εδω ΕΡΩΤΑς),Το καταδικάζει σε παραλογισμό(νάτη και η ΑΤΗ)και μπερδεύει τα βήματά του..με αποτέλεσμα να αναζητά το θεϊκό στη θέση του ανθρώπινου και...(ΚΑΙΓΕΤΑΙ)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ήταν πολύ απλά τα πράγματα τότε φίλε παραδεχτεί, έλειπε ο άντρας στον πόλεμο ή ναυτικός στα ταξίδια και όταν γυρνούσε έβλεπε την γυναίκα του έγκυο και δικαιολογία ήταν απλή: Ήρθε ο Δίας με την μορφή του συζύγου και αποπλάνηση την γυναίκα!

    Επίσης όταν οι Οδυσσέας σύστησε την Ναυσίκα αυτή τον συμβούλευσε όταν βρεθεί στο παλάτι να πέσει πρώτα στα πόδια της βασίλισας και όχι του βασιλιά γιατί οι γυναίκες κάνουν κουμάντο.



    Τελικά ίσως ο θεός είναι γυναίκα
    (μάλλον γιαυτό δεν τον καταλαβαίνουμε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα. Έφερα μαζί μου και εγκράτειά μου. 5 κιλά, να την αφήσω??

    Και σιγά που ο Ζευς θα καταφρονούσε τη Σεμέλη... Άλλος... εγκρατής αυτός!! χα χα

    Πάω να διαβάσω κι επιστρέφω.
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βρε ντοκ...
    πολλές αλήθειες, πυκνογραμμένες όμορφα. Δεν ξέρω πώς να τις αντέξω...
    Αλλά πριν με κρίνεις, προσπάθησε να καταλάβεις τη φύση μου.
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @μαχαίρης

    τον περιμένο κι΄ εγώ τον παλιοάπιστο να τον περιλάβω
    που θα πάει δε θα μου έρθει;
    χεχεχε

    εγώ πάντως έδωσα μαζί του τη μάχη για τους λέοντες.
    μου τους κατηγορούσε πως τρώνε τα δύστυχα τα ελαφάκια ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @διαχρονική λασπίτσα
    12πολυθεϊστικό είναι μόνο το σημερινό σύστημα
    ...τότε ήταν μάλλον ερμητικό
    τουλάχιστον στα μάτια μου....
    σήμερα είμαστε πολυθεϊστές και πάει και στοίχημα

    η αγιοποίηση (κάνανε και τον τελευταίο πάπα άγιο...) είναι σίγουρα πολυθεϊσμός, μά τον άγιο πατάπιο που τον έχω προστάτη .... μαζί με τον άη γιαραμπή και το θωμά τον ακινάτη

    ... με τον κύριο μπακούνιν έχουμε φάει τα μουστάκια μας και δε του μιλάω. αυτός παιδί μου ήταν ένας κουμουνιστής που ήθελε να φτάσει στον κουμουνισμό μέσα απ΄ την αναρχία. ήθελε δηλαδή να μας μαντρώσει σε κράτος κι΄ εξουσία ο αλήτης και να πάρει οφίτσια.

    του αναγνωρίζω όμως ότι όπως και ο μαρξ με τη θρησκεία τάζε βάλει. όχι με τους θεούς. δεν τολμούσε....
    και τους κακίζω που δεν ασχολήθηκαν με το θεό που είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο. μόνο με τον άνθρωπο δίχως το θεό του θέλησαν να μπλέξουν....

    και τι θα γίνει με την αποκάλυψη; έχει δίκιο ο μαχαίρης.
    και ο μύθος της σεμέλης δε λέει πως δε θα γίνει ποτέ η αποκάλυψη. μόνο λέει πως το φώς πρέπει να το δαγκάσεις σιγά σιγά. τις ακτίνες του μόνο.... σαν την αράχνη, με τέχνη και υπομονή. και λίγο λίγο


    κατά που λέει ο αλεπουδέλης,
    σάλεψε σα το σπέρμα σε μήτρα σκοτεινή
    το φοβερό της μνήμης έντομο μες τη γη
    κι΄ όπως δαγκώνει η αράχνη δάγκωσε το φως
    έλαμψαν οι ουρανοί κι΄ όλο το πέλαγος
    (μπορεί και να το σκότωσα λίγο αλλά το νόημα είναι εκεί)


    ιαματικέ, εσύ πούσαι και κανονικός γιατρός, ο παραπάνω στίχος σου θυμίζει τίποτα από γέννηση; ντιενέϊ; μύηση; διαφωτισμό; ένθεο άνθρωπο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @nicotine
    χιχι πράγματι οι μύθοι έχουν κάποια λογική βάση σαν πρόσχημα....

    και φυσικά ο θεός είναι και γυναίκα. και για τη θνητή μας φύση είναι κυρίως γυναίκα. είναι δηλαδή συναίσθημα και κάλλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @δήμητρα
    5 μόνο κιλά; να τ΄ αφήσεις

    πρόσεχε μόνο
    μια φίλη μου που την έζησε τη ζωή της μούχε κάποτε πει πως στα νειάτα της, "απ την πολύ εγκράτεια, έπαθα την ακράτεια..."
    ιαματικέ μη γελάς σε βλέπω....

    και τώρα σοβαρά, εδώ και 10ετίες, προσπαθώ να καταλάβω τη φύση της γυναίκας. πριν 10 περίπου χρόνια που είχα γράψει τη σεμέλη, νόμισα πως κάτι είχα κάνει και τόβαλα σε μια παράγραφο...

    τώρα αν με ρωτήσεις θα σου απαντήσω σωκρατικά
    έν οίδα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Bρε δε φτάνει που ψυχανεμίστηκα το πρόβλημά σου με τα Σόδομα και τα Γόμορα του οίκου μου και είπα να περιενδυθώ σεμνώς και να έλθω, μου τη λες κι από πάνω ????

    Κι όσο για την ψυχή της.. δε χρειάζεται να την καταλάβει κανείς. Το να κατανοήσει την αναγκαιότητα της ύβρεως είναι αρκετό.

    :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εγώ θα σταθώ στον καρπό του έρωτα μιας ακόμη απιστίας του Θεού Δία με μια άμοιρη θνητή που έκανε το μέγα σφάλμα ν'ακούσει τις συμβουλές μιας Θεάς μεν, Γυναίκας δε!
    Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ!!! Ενας Θεός που λατρεύτηκε απο τους ανθρώπους όσο κανείς άλλος!
    Το υπέροχο ποτό που τους κερνούσε ο Θεός σκόρπιζε παντού το κέφικαι έκανε τους ανθρώπους να ξεχνούν τα βάσανά τους και να γεμίζουν πάλι με ελπιδοφόρο χαμόγελο!
    Ενας μούλος πάλι, αυτή την φορά Θεός σκέφτηκε τους πολυπαθείς μικρούς θνητούς και χάριζε την ευτυχία στους ανθρώπους!

    Dr Aπαράδεκτε, οι απαράδεκτες ιστορίες σου ενεργοποιούν την προσωπική αναζήτηση!
    Συμπέρασμα:
    Ψάξτε για περιθωριοποιημένους μούλους!!! Αυτοί κρατούν την σωτηρία των ψυχών μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ δήμητρα

    χμμμ! η κατανόηση της αναγκαιότητας της ύβρεως λοιπόν!
    ενδιαφέρον
    θα το επεξεργαστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @καρυ

    αυτός ο διόνυσος με έχει απασχολήσει πολύ...

    έχει μαινάδες και μύστες και μυστήρια...
    είναι δάσκαλος και εκμαυλιστής συγχρόνως
    άλλοτε θεός κι΄ άλλοτε τυχοδιώχτης

    κάτι σαν τον απαγορευμένο καρπό της γνώσης

    αντιφατικός μα όχι ανακόλουθος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @μπράβο κούλα!

    έπρεπε να σε στείλουμε στα πανεπιστήμια, να σε κάνουμε φιλόλογο για να μας πεις ένα απλό ":)))))"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν θες να δεις τον Θεό δεν έχεις παρά να αναχθείς ό ίδιος σε θεό, άλλη μοίρα δεν σου μένει.
    Και ο Θεός στον οποίο θα μεταλλαχθείς, δεν θα έχει παρά τα χαρακτηριστικά και την εικόνα που έχεις αποδώσει στον δικό σου Θεό.
    Αν είναι μικρόψυχος μικρόψυχος θα παραμείνεις και συ Αν είναι μεγαλόψυχος τότε θα πρέπει να παλέψεις να κατακτήσεις την μεγαλοσύνη.
    Την μεγαλοσύνη, την κατακτάς μόνον με την απελευθέρωσή σου.
    Μόνον αν αποδεσμευτείς από τις μικρότητές σου, μόνον αν απελευθερωθείς από τα πάθη σου, μόνον αν υψωθείς πάνω από τον εαυτό σου.
    Μόνον αν ανακαλύψεις την Αλήθεια, την αντικειμενική επιστημονικά θεμελιωμένη αλήθεια.
    Μόνον τότε μπορείς να είσαι Θεός, γιατί τότε παύουν να υπάρχουν Θεοί που θα καθορίζουν την βούληση και την ύπαρξή σου.
    Μόνον τότε παύουν να υπάρχουν Θεοί που θα σε ορίζουν και τότε και συ δεν θα θες πια να είσαι Θεός, γιατί δεν θα θες να ορίζεις κανέναν με την "Θεοσύνη", σου παρά μόνον να συνυπάρχεις, παρά μονάχα να παλεύεις για την αλήθεια, την μία και μόνη αλήθεια της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αδελφοσύνης των πανανθρώπινων ιδανικών και μόνη σου επιδίωξη, να είσαι θνητός, ίσως ανάμεσα σε θνητούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @ Καλά η Κούλα, απαράδεχτη. Τέτοιους σχολιαστές νάχεις ... να αναρωτιέσαι γιατί γράφεις. χα..χα..

    @ Απαράδεκτε
    Σεμέλη ε?. Τολμώ να πω ότι βλέπω μια ομοιότητα "χειρισμού μυθολογικών θεμάτων" (και δεν εννοώ "χειρισμό του λογοτεχνικού λόγου" γιατί "δεν τόχω", ως φυσικός άλλωστε, το λογοτεχνικό).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δεν το πιστεύω την ώρα που ήμουν σπίτι σου εσύ είχες τρυπώσει στο δικό μου παρ΄ότι απαγορεύεται σε άρρενες;
    Ένα λεπτό έλειψα και κοίτα τι σου είναι οι άντρες δεν έχετε μπέσα παιδάκι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλά βρε ΒΒ μου, τι περίμενες κι εσύ να κάνει ανήρ που δηλώνει Δρ. απαράδεχτος και σου λέει "Χωρίς αιδώ, ρίχτο εδώ!" ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @μαύρος χαμός

    να λοιπόν άλλος ένας θεός στο πάνθεον.
    ο θεός άνθρωπος!

    είπες.
    "Αν θες να δεις τον Θεό δεν έχεις παρά να αναχθείς ό ίδιος σε θεό, άλλη μοίρα δεν σου μένει."
    μόνη μου ένσταση, πως δε χρειάζεται να αναχθείς σε κάτι. αρκεί μόνο να ψάξεις να βρεις τον θεό μέσα σου. και τότε.... θα αναχθείς σε άνθρωπο.

    και μία διευκρίνηση
    σύμφωνα με την αρχαία ελληνική αντίληψη, θεός δεν είναι ο δημιουργός του σύμπαντος όπως στις σύγχρονες θρησκείες (πολιτικές φατρίες).
    το "εγώ ειμί ο ον" ανήκει σε όλους.

    για τις δημιουργικές υπάρξεις, τους τιτάνες (υπάρξεις προ θεών) θα αναφερθώ κάποια άλλη φορά. .... όταν άνποτε τους καταννοήσω....

    ...ξέχασα να σου πω ότι είσαι η αγαπημένη μου επαναστάτρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ιονν κορρ

    είδες αυτή η κούλα τι απαράδεΧτη που είναι;
    τι περιμένες όμως από την κολλητή του αμερικλάνου;
    όμοιος ομοίω και λοιπά....

    και ναι! υπάρχει κάποια ομοιότητα στον χειρισμό των μύθων...
    ίσως το γεγονός ότι ούτε και συ τους βλέπεις σαν απλά παραμύθια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αυτό θέλουμε όλοι οι θνητοί, η αθανασία, για αυτό φυτέυουμε ενα δέντρο, κάνουμε παιδιά, αγαπάμε θεούς ή γράφουμε βιβλία ...

    Πολλά φιλιά και αγκαλιές. Βροχές πολλές σήμερα στο Μεσόγειο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @μπι μπι
    ||||Δεν το πιστεύω την ώρα που ήμουν σπίτι σου εσύ είχες τρυπώσει στο δικό μου παρ΄ότι απαγορεύεται σε άρρενες;
    Ένα λεπτό έλειψα και κοίτα τι σου είναι οι άντρες δεν έχετε μπέσα παιδάκι μου.
    |||||

    όχι που δε θα έβρισκα την ευκαιρία να τρυπώσω σε κάτι τις το απαγορευμένο.


    προς όλους τους κυρίους (και τους όχι και πολύ κυρίους)
    η ΒΒ έχει αναρτήσει ανάρτηση εκπληκτική μα απαγόρευσε την είσοδο σε όσους έχουν πουλάκι.
    (http://blackbedlam.blogspot.com/2011/05/blog-post.html#comments)

    Γιούρια αδέρφια
    Όλοι έχουμε δικαίωμα στις ωραίες στιγμές!
    Ισότητα ζητάμε ρε γαμώτοοοοο!

    επι τη ευκαιρία,
    ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΠΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ ΣΤ΄ ΑΥΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΛΑΣ...
    http://coulakaicoula.blogspot.com/2011/05/blog-post_05.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @δήμητρα
    υπάρχει υπαινιγμός τις εις τα λεγόμενά σας μανδάμ;

    αχαχαχα!
    δε τόχα σκεφτεί πως αυτό το δίχως αιδώ ρίχτο εδώ θα μπορούσε να είναι πορνο!

    μπράβο δήμητρα
    σόδομα και γόμορα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Hola Veronica

    |||Αυτό θέλουμε όλοι οι θνητοί, η αθανασία, για αυτό φυτέυουμε ενα δέντρο, κάνουμε παιδιά, αγαπάμε θεούς ή γράφουμε βιβλία ..||||

    και πράγματι αγαπητή Βερόνικα, αυτή είναι η αθανασία. το δέντρο, τα παιδιά και τα βιβλία...
    η αγάπη για τους θεούς είναι ο φόβος πως θα χάσουμε την αθανασία...
    και είναι αυτή η αγάπη γεμάτη συμφέρον....
    ... θεέ μου βοήθησέ με, .. σ΄ αγαπάω!

    να είσαι πάντα καλά
    με βροχή γεννήθηκα και ακόμα και τώρα σαν βρέξει τρέχω στους δρόμους. να ξαναγυρίσω στην πρώτη μέρα. στην αθανασία που έχασα από μία γέννα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σόδομα και Γόμορα, ε ????

    Επιμένεις???
    Δηλαδή επιμένεις να επιμένεις ???

    Ε.. τώρα φταίω εγώ ????
    Όχι φταίω που έψαξα και σε βρήκα να το ισχυρίζεσαι δημοσίως ????

    χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

    που το βρήκες αυτό το ντοκουμέντο βρε άτιμο;
    είδες κουκλί πουμουνα στα νειάτα μου;

    αχαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μα είδα!! Δεν είδα ???
    Ειδικά αυτό το καπελάκι... μούρλια !!
    Για να μην πω και για το στυλάκι και για την καρφιτσούλα στο πέτο !!!

    χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. άμα ξαναβάλω σοβαρή ανάρτηση να με χέσετε....

    αχαχαχαχα!

    το επόμενο ποστ θα είναι ακατάλληλο για όλους.... θα κοκκινήσετε ουχί λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, σας το υπόσχομαι...

    αμάν πΧια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. (τους έβαλα όλους για ύπνο και ήρθα Δρρρ χαχαχα)
    Δεν έχεις αδικο πολυθεϊστικό και δεν συμαζώνεται..Αγιοποιούν οτιδήποτε προκειμένου να γεμίσουν τον κορβανά τους από λείψσνα εως και να καθιστούν αγιους εν ζωή(και μη χειρότερα)
    Για τον ένθεο άνθρωπο..
    Ετσι κι αλλιώς έχουμε το "θείο" μεσα μας,αγγελο και δαίμονα..να αντιπαλεύουν και να κάνουν εως αδύνατη την ανάβαση..κατανόηση και κοινωνία "φωτός-θεου"όπως την περιγράφει στο "Αξιον εστι"και όπως την εννοείς εσύ!και η αναζήτηση για την αποκάλυψη,ατελέσφορη θα είναι πάντα.Κάτι σαν την αναζήτηση του ΓΚΡΆΑΛ,ενα παραμύθι που τρέφει τις ελπίδες σε κάθε άνθρωπο να νικήσει την "μοίρα άτροπο"(θάνατο)...Ισως...κάποιοι με την γνώση,λίγο-λίγο σαν την αράχνη,με τέχνη και υπομονή να μπορέσουν να γίνουν κοινωνοί της διάστασης του Α.Δισκοπότυρου,που αντιστοιχεί στον ανθρώπινο-θείο εαυτό και στα ιδανικά της ψυχής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ...Αλλά το Φως,τον Θεό,το σατόρι της Φώτισης,την Αποκάλυψη(του Θεού)..που εκφράζει την αρμονία του Σ'υμπαντος που τα γέννησε όλα και συνεχίζει να τα εμπεριέχει μεσα του..δεν πρόκειται να την ελεηθούμε και ίσως,έτσι να'να το άγιον.Για να συνεχίσει να υφίσταται η αέναη κίνηση των όντων..θεϊκών και φυσικών..Τολμώ να πω,με πίστη και καθοδήγηση από το"Ενα τούτο" τουΚαζαντζάκη Θεού!!
    Καλημέρες πλέον!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Βιαστικά σε διάβασα το ομολογώ μα μ' έκανες να χαμογελάσω
    Αχ...η τρυφεράδα των αντρών όταν θέλουν και το μπορούν να είναι η φύση τους
    Γενναίοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Χωρίς αιδώ, πες το εδώ!