Παραμύθι δίχως τετελεσμένο μέλλοντα.

Ήτανε κάποτε μια μάσκα σοβαρή κι΄ αγέλαστη που κάποιοι την φορέσανε και πίσω της κρυφτήκαν. Κ΄ άλλοι τη φόρεσαν σε χώρους εργασίας, άλλοι σε χώρους λειτουργίας, και άλλοι έτσι γενικώς, ... χάριν της σοβαρότητάς της.

Κι ήτανε αρυτίδωτη, άτεγκτη και αδιάφθορη, η μάσκα. Κι΄ έκανε καριέρα σε χρηματιστήρια, σε κοινοβούλια και σε συμπόσια σεβάσμιων γερόντων του κόσμου όλου.

Κι είναι κραταιές κι΄ ανάλγητες οι μάσκες που φοράμε. Περνούν τα χρόνια κι΄ ούτε μια ρυτίδα δεν κατάφερε να μας τις τσαλακώσει... Και τώρα, όλοι θέλουν να φορούν τις καθώς πρέπει μάσκες. Κι είναι φτυστές, ολόιδιες, κι΄ όλοι ζητάνε μία....

Και θα περάσουν χρόνια και καιροί, κι αμέτρητες μάσκες θα φτιαχτούνε. Και θα ξεχάσουνε οι άνθρωποι, τη μάσκα τους να βγάζουν. Ακόμα κι΄ όταν βρίσκονται αυτοί κι΄ ο εαυτός τους.

Και ο τετελεσμένος μέλλον έρχεται. Και θα φτάσει η μέρα που η μάσκα ένα θα έχει γίνει με το πρόσωπό μας. Και θα έχει βγάλει ρίζες.

Και ενώ συντελεσμένα μοιάζουνε τα πράγματα, υποθέτουν κάποιοι ρέμπελοι πως η ανθρώπινη ψυχή σε μάσκα θα είχε μεταμορφωθεί, αν ..... Και θα είχαν περάσει λίγοι μόλις αιώνες και θ΄ άρχιζαν να γεννιούνται παιδιά με πρόσωπα μάσκες, αν.... Και θα τη φορούσαν απ΄ την κοιλιά της μάνας τους, αν ....

...αν δεν υπήρχε ο μύθος για το τέρας που συντόμως, κάποτε, θα γεννηθεί δίχως τη μάσκα να φοράει. Και θα αποκτήσει απογόνους. Και οι πιο καθαροί απ΄ τους απογόνους του, με τις ρυτίδες του προσώπου τους θα είναι ευτυχισμένοι. Και στην αρχή της μάσκας δε θα υποκύψουν. Και κάποτε τα ρυτιδιασμένα τέρατα, τις μάσκες όλου του κόσμου, να κάψουν θα θελήσουν. Μα αν οι μάσκες είναι ενσωματωμένες στους νομοταγείς, και τις κάψουνε οι ρέμπελοι, τότε μαζί τους η φυλή της μάσκας όλη, στάχτη θα γίνει και αυτή...

...κι ο τετελεσμένος μέλλοντας θέση δε θα χει σ΄ αυτό το παραμύθι ...

αφιερωμένο στους πολιτικούς μας, ιδιώς σ΄ αυτούς, των δύο κομμάτων που θέλουν εξουσία, αρλεκίνους...